İrtibatın şayet olmazsa olmazıdır dinleme. Karşılıklı ya da tek taraflı bir bağlantıda lakin ‘dinleyerek’ bağlantıya katılmanız mümkün olur. Öbür türlü gerçekleşen bir bağlantı, yanlış anlamalara, irtibat çatışmalarına meydan verir. Dinlemenin de çeşitleri var: bunlar: ‘görünüşte’ dinleme, ‘seçerek’ gerçekleştirilen, ‘saplantılı’ olan, ‘savunucu’ üslupta, ‘tuzak kurucu’ cinsten ve ‘yüzeysel’ olarak sınıflandırılıyor. İsimlerinden de anlayabileceğiniz üzere bu dinleme çeşitleri ömrümüzün her yerinde her anında gerçekleşen dinleme prosedürleri. ‘Doğru bir irtibat nasıl olmalı’, ‘kendimi nasıl daha düzgün tabir edebilirim’ diye durup düşündüyseniz, evvela bu dinleme biçimlerinden hangilerini günlük hayatta kullandığınızı bir gözden geçirip, aslında olması gerekeni bulma yolunda en sağlıklı adımı atabilirsiniz. Artık özetlemek gerekirse bu dinleme biçimlerine göz atacak olursak;
Görünüşte: Konulan kişiyi dinler üzere görünürsünüz fakat aslında sıra size geldiğinde ne söyleyeceğinizi başınızda şekillendirmekle meşgulsünüzdür. Bu ortada karşınızdakinin size ne anlatmak istediğini kaçırmış olursunuz ve bağlantı yüzeyselleşir, yanlış anlaşılmalara mahal verilir.
Seçerek: Bir nevi algıda seçicilik yaparak, konuşanın telaffuzları içinden yalnızca kendi ilgi ve merakınızı uyandırın kısımlar işitildiğinde gerçekleştirilen dinlemedir. Kişi, konuşanın öbür kelamlarını yalnızca ‘dinler gibi’ görünür.
Saplantılı: Duygusal ve ideolojik saplantılara dayalı bir dinlemedir. Kişi konuşmaları bu tarafta kıymetlendirir.
Savunucu: Söylenen tüm kelamlar dinleyenin benliğine yönelik bir tenkit ya da hakaret barındırmaktadır. şimdi her kelamın altında bir mana aranır, cevap verirken de kendini savunmaya dayalı konuşmalar gerçekleştirilir.
Tuzak kurucu: Karşınıza çıkmış mıdır bilmem fakat, insanı pek geren bir tutumla; konuşanın eksik yanını yakalamak için sessiz bir biçimde pusuya yatarak dinleyen bu ‘dinleyici çeşidi’ sizi sıkıntı durumda bırakmak için her an açığınızı aramaktadır.
Yüzeysel: Konuşanın söylemiş oldukleri genel olarak ortam ve şartlardan bağımsız, söylenmek istenenleri göz önüne almaksızın gerçekleştirilen dinleme biçimidir. Her vakit düz manalar çıkarılır; sonuçta karşı taraf kaygısını anlatamaz.
ömrümüzde gerçekleştirdiğimiz değerli görüşmelerde bu ekip dinleme biçimleri içerisinde yer alıp almadığımızı sorgulayacak olursak; nerede kusur yaptığımızı tahminen daha uygun anlarız.
Görünüşte: Konulan kişiyi dinler üzere görünürsünüz fakat aslında sıra size geldiğinde ne söyleyeceğinizi başınızda şekillendirmekle meşgulsünüzdür. Bu ortada karşınızdakinin size ne anlatmak istediğini kaçırmış olursunuz ve bağlantı yüzeyselleşir, yanlış anlaşılmalara mahal verilir.
Seçerek: Bir nevi algıda seçicilik yaparak, konuşanın telaffuzları içinden yalnızca kendi ilgi ve merakınızı uyandırın kısımlar işitildiğinde gerçekleştirilen dinlemedir. Kişi, konuşanın öbür kelamlarını yalnızca ‘dinler gibi’ görünür.
Saplantılı: Duygusal ve ideolojik saplantılara dayalı bir dinlemedir. Kişi konuşmaları bu tarafta kıymetlendirir.
Savunucu: Söylenen tüm kelamlar dinleyenin benliğine yönelik bir tenkit ya da hakaret barındırmaktadır. şimdi her kelamın altında bir mana aranır, cevap verirken de kendini savunmaya dayalı konuşmalar gerçekleştirilir.
Tuzak kurucu: Karşınıza çıkmış mıdır bilmem fakat, insanı pek geren bir tutumla; konuşanın eksik yanını yakalamak için sessiz bir biçimde pusuya yatarak dinleyen bu ‘dinleyici çeşidi’ sizi sıkıntı durumda bırakmak için her an açığınızı aramaktadır.
Yüzeysel: Konuşanın söylemiş oldukleri genel olarak ortam ve şartlardan bağımsız, söylenmek istenenleri göz önüne almaksızın gerçekleştirilen dinleme biçimidir. Her vakit düz manalar çıkarılır; sonuçta karşı taraf kaygısını anlatamaz.
ömrümüzde gerçekleştirdiğimiz değerli görüşmelerde bu ekip dinleme biçimleri içerisinde yer alıp almadığımızı sorgulayacak olursak; nerede kusur yaptığımızı tahminen daha uygun anlarız.