Kesinlikle her anne baba çocuklarını epey sever ve onlar için her şeyi yapar, onların yeterliliği için kendilerini feda eder, çocuklarına istedikleri şeyi verebilmek için kendi gereksinmelerinden vazgeçer ve günümüzde anne babalar maalesef daha epey çalışıyor, daha memnun ve özgüvenli çocuklar yetiştirmek için gayret harcıyor.
Çocuklar beklentilerin epey yüklendiği, çok korunan, özgürleşemeyen toplumsallaşamayan fakat neredeyse her dediği yapılan bireyler haline geldi. Aileler kendilerinin sahip olamadıklarını çocuklarına vermek, çocukları kırmamak, mahrum bırakmamak arkadaşları içinde mahcup etmemek ismine her istediğini yapıyor. Bilhassa çalışan anne babalar çocuklarına vakit ayıramamanın suçluluğunu bastırmak için çocuklarına sevgi göstermek ismine hayır demiyor diyemiyor.
Anne baba çocuğun o an yapılması mümkün olmayan davranışına evvel ‘’hayır’’ diyor daha sonra ‘’evet’’ diyerek müsaade veriyorsa, çocuk ısrar etmenin işe yaradığını öğrenecektir. Hayır dediğimizde çocuk ağlayıp, bağırıp kendine yahut etrafa ziyan verdiğinde geri adım atarsak, çocuğu bu olumsuz davranışları ödüllendirmiş oluruz ve bu olumsuz davranışlar pekişir. sonrasındasında çocuk her hayır dediğimiz davranışta daha evvel işine yarayan bu formları deneyecektir.
Kuralları koymamız kadar bunlara ebeveynler olarak ne kadar uyduğumuz da kıymetlidir. Zira çocuklar söylemiş olduklerimizden epeyce yaptıklarımızı örnek alır ve uygular. Çocuğunun başarılı olmasını ders çalışmasını, kitap okumasını isteyen bir anne baba daima tv de dizi izliyor yahut vaktinin birçoklarını bilgisayar ve telefon başında vakit geçiriyorsa çocuğa bu mevzuda kural koyamaz yahut uygulatamaz.
Pekala Neler yapmalıyız?
Çocuklar beklentilerin epey yüklendiği, çok korunan, özgürleşemeyen toplumsallaşamayan fakat neredeyse her dediği yapılan bireyler haline geldi. Aileler kendilerinin sahip olamadıklarını çocuklarına vermek, çocukları kırmamak, mahrum bırakmamak arkadaşları içinde mahcup etmemek ismine her istediğini yapıyor. Bilhassa çalışan anne babalar çocuklarına vakit ayıramamanın suçluluğunu bastırmak için çocuklarına sevgi göstermek ismine hayır demiyor diyemiyor.
Anne baba çocuğun o an yapılması mümkün olmayan davranışına evvel ‘’hayır’’ diyor daha sonra ‘’evet’’ diyerek müsaade veriyorsa, çocuk ısrar etmenin işe yaradığını öğrenecektir. Hayır dediğimizde çocuk ağlayıp, bağırıp kendine yahut etrafa ziyan verdiğinde geri adım atarsak, çocuğu bu olumsuz davranışları ödüllendirmiş oluruz ve bu olumsuz davranışlar pekişir. sonrasındasında çocuk her hayır dediğimiz davranışta daha evvel işine yarayan bu formları deneyecektir.
Kuralları koymamız kadar bunlara ebeveynler olarak ne kadar uyduğumuz da kıymetlidir. Zira çocuklar söylemiş olduklerimizden epeyce yaptıklarımızı örnek alır ve uygular. Çocuğunun başarılı olmasını ders çalışmasını, kitap okumasını isteyen bir anne baba daima tv de dizi izliyor yahut vaktinin birçoklarını bilgisayar ve telefon başında vakit geçiriyorsa çocuğa bu mevzuda kural koyamaz yahut uygulatamaz.
Pekala Neler yapmalıyız?
Birinci adım kararlı ve dengeli anne baba olmaktır.
Çocuğumuzun ağlama, bağırma ve ya öfke nöbetleri karşısında pes etmemeli, isteklerini bu türlü yaptırabileceklerini öğretmemelisiniz.
Her istek ve gereksiniminin çabucak gerçekleşmeyeceğini öğretmelisiniz.
Adil ve dengeli sonlar koymalısınız. Her yerde geçerli olmalıdır.
Tertipli ve kuralları olan bir ailede yetişmek, onlardan beklenilenleri toplum ortasında uygulaması, çocuğun hayata hazırlanması açısından değerlidir.
Çocuklarımıza sevgimizi ilgimizi değerli oyuncaklar alarak, her istediğini yaparak değil, onlarla birebir kaliteli vakit geçirerek göstermeliyiz.
Unutmamalıyız ki çocukların sevgi gösterebilen ve dengeli kurallar koyabilen aileye muhtaçlığı vardır.