Ev
Berlin
DAC sanatını mümkün olana kadar genişleten biri
Tiyatro yönetmeni ve Brecht öğrencisi Friedo Solter, 90 yaşında Baltık Denizi’nde öldü.
Ingeborg Ruthe
Friedo Solter (1932-2023)DT arşivi,
Brecht öğrencisi, oyuncu ve tiyatro yönetmeni Friedo Solter, Usedom’da Salı günü 90 yaşında hayata gözlerini yumdu. En çok Berlin’deki Deutsches Theatre’daki çalışmaları ile tanınıyordu. 1932’de Frankfurt’a (Oder) çok da uzak olmayan bugünkü Rzepin’de doğan tiyatro adamı, Akademi üyesiydi.
Friedo Solter, Berlin’deki Devlet Drama Okulu’nda okudu ve ardından Berliner Ensemble’da Bertolt Brecht ile konuk yönetmen oldu. 1955’te Horst Schönemann, onu Senftenberg’deki Madenciler Tiyatrosu’na getirdi. 1956’dan 1959’a kadar Solter, Meininger Tiyatrosu’ndaki topluluğun bir üyesiydi. Daha sonra Deutsches Theatre Berlin’e gitti ve burada 2001 yılına kadar Doğu Almanya televizyonundaki işi nedeniyle kesintiye uğradı: oyuncu, dramaturg ve yönetmen olarak. Solter’in en önemli yapımları Rolf Hochhuth’un “The Vice”, Lessing’in “Nathan the Wise” (her ikisi de 1966), Peter Hacks’in “Amphitryon” (1972), “King Lear” (1976) ve “The Tempest” gibi klasikleriydi. (1974 ) Shakespeare, “Torquato Tasso” (1975) Goethe ve “Life is a Dream” Calderón.
GDR’ye mesaj içeren parçalar
1987’de “Nathan”ı tekrar taktı. Unutulmazdı: DT için bilet almak her zaman şanslıydı, Duvarlarla çevrili GDR’de giderek artan gergin, tatminsiz atmosfer, dar görüşlülük ve vesayetçi politika sadece rock müzikte değil, şarkı sözlerine ve notalara da sızıyordu. Alt metin, özellikle DT’de tiyatro sahnelerindeki monologlar ve diyaloglardan da geçti. Ve Solter, sansürlenmesi gerekmeyen sahnelere incelik kattı.
Berlinli aktör Dieter Mann 80 yaşında öldü
2022 yılında hayatını kaybeden Dieter Mann’ın yönetmenliğinde Solter’e gerekli özgürlük verildi. Hatta 1980’lerde Schauspiel Bonn’da veya Darmstadt’ta üretim yaparak batıda çalışabildi. Daha sonra Göttingen’deki Deutsches Theatre, Stadttheater Ingolstadt, Stadttheater Ulm, Staatstheater Schwerin ve Meiningen’de konuk yapımlar üstlendi.
O zamanlar biz Ossis’leri karizmatik Hollywood yıldızı Rod Steiger ile karşılaştırmalar yapmaya her zaman teşvik eden Friedo Solter, sıkışık koşullarda bile onu mümkün olana kadar genişletmeye çalışan bir tiyatro ve sanat adamıydı. Viyanalı heykeltıraş ve sanat çılgını Alfred Hrdlicka ile arkadaş olmuştu ve Doğu Berlin Sanat Akademisi’ndeki ilk büyük sergisini – ve Doğu Almanya’daki genç heykeltıraşlar için özellikle kalıcı olan – o zamanlar Akademi’nin kraliyet ahırlarında düzenlemişti. Ve “Beuys Beuys’tan önce” gösterisinin de aynı yerde biraz sonra gerçekleşebileceğini zekice aktardı. Ve bu, Aşağı Ren’li şamanın, sanat özgürlüğü, “toplumsal heykel” kavramı ve her insanın aynı zamanda bir sanatçı olduğu yönündeki provokasyonuyla, Merkez Komite’deki diktatör kültür başkanına aforoz edilmesi gerçeğine rağmen. SED’den Kurt Hager. Her iki serginin önünde de ziyaretçi kuyrukları oluştu.
Berlin
DAC sanatını mümkün olana kadar genişleten biri
Tiyatro yönetmeni ve Brecht öğrencisi Friedo Solter, 90 yaşında Baltık Denizi’nde öldü.
Ingeborg Ruthe
Friedo Solter (1932-2023)DT arşivi,
Brecht öğrencisi, oyuncu ve tiyatro yönetmeni Friedo Solter, Usedom’da Salı günü 90 yaşında hayata gözlerini yumdu. En çok Berlin’deki Deutsches Theatre’daki çalışmaları ile tanınıyordu. 1932’de Frankfurt’a (Oder) çok da uzak olmayan bugünkü Rzepin’de doğan tiyatro adamı, Akademi üyesiydi.
Friedo Solter, Berlin’deki Devlet Drama Okulu’nda okudu ve ardından Berliner Ensemble’da Bertolt Brecht ile konuk yönetmen oldu. 1955’te Horst Schönemann, onu Senftenberg’deki Madenciler Tiyatrosu’na getirdi. 1956’dan 1959’a kadar Solter, Meininger Tiyatrosu’ndaki topluluğun bir üyesiydi. Daha sonra Deutsches Theatre Berlin’e gitti ve burada 2001 yılına kadar Doğu Almanya televizyonundaki işi nedeniyle kesintiye uğradı: oyuncu, dramaturg ve yönetmen olarak. Solter’in en önemli yapımları Rolf Hochhuth’un “The Vice”, Lessing’in “Nathan the Wise” (her ikisi de 1966), Peter Hacks’in “Amphitryon” (1972), “King Lear” (1976) ve “The Tempest” gibi klasikleriydi. (1974 ) Shakespeare, “Torquato Tasso” (1975) Goethe ve “Life is a Dream” Calderón.
GDR’ye mesaj içeren parçalar
1987’de “Nathan”ı tekrar taktı. Unutulmazdı: DT için bilet almak her zaman şanslıydı, Duvarlarla çevrili GDR’de giderek artan gergin, tatminsiz atmosfer, dar görüşlülük ve vesayetçi politika sadece rock müzikte değil, şarkı sözlerine ve notalara da sızıyordu. Alt metin, özellikle DT’de tiyatro sahnelerindeki monologlar ve diyaloglardan da geçti. Ve Solter, sansürlenmesi gerekmeyen sahnelere incelik kattı.
Berlinli aktör Dieter Mann 80 yaşında öldü
2022 yılında hayatını kaybeden Dieter Mann’ın yönetmenliğinde Solter’e gerekli özgürlük verildi. Hatta 1980’lerde Schauspiel Bonn’da veya Darmstadt’ta üretim yaparak batıda çalışabildi. Daha sonra Göttingen’deki Deutsches Theatre, Stadttheater Ingolstadt, Stadttheater Ulm, Staatstheater Schwerin ve Meiningen’de konuk yapımlar üstlendi.
O zamanlar biz Ossis’leri karizmatik Hollywood yıldızı Rod Steiger ile karşılaştırmalar yapmaya her zaman teşvik eden Friedo Solter, sıkışık koşullarda bile onu mümkün olana kadar genişletmeye çalışan bir tiyatro ve sanat adamıydı. Viyanalı heykeltıraş ve sanat çılgını Alfred Hrdlicka ile arkadaş olmuştu ve Doğu Berlin Sanat Akademisi’ndeki ilk büyük sergisini – ve Doğu Almanya’daki genç heykeltıraşlar için özellikle kalıcı olan – o zamanlar Akademi’nin kraliyet ahırlarında düzenlemişti. Ve “Beuys Beuys’tan önce” gösterisinin de aynı yerde biraz sonra gerçekleşebileceğini zekice aktardı. Ve bu, Aşağı Ren’li şamanın, sanat özgürlüğü, “toplumsal heykel” kavramı ve her insanın aynı zamanda bir sanatçı olduğu yönündeki provokasyonuyla, Merkez Komite’deki diktatör kültür başkanına aforoz edilmesi gerçeğine rağmen. SED’den Kurt Hager. Her iki serginin önünde de ziyaretçi kuyrukları oluştu.