Ev
tiyatro
Jelinek Hazine huzurunda: Deutsches Theatre’da “Kişinin göstergesi”
Nobel Edebiyat Ödülü sahibi, vergi dairesinden gelen postayı bizzat alır ve hikayeyle ve hayatıyla hesaplaşır. Jossi Wieler yönetti.
Ulrich Seidler
Deutsches Theatre’da Elfriede Jelinek’in “Kişinin İşareti”. Fritzi Haberlandt, Susanne Wolff ve Linn Reusse (soldan), BeHaberler Moss’un arkasındaimago
Hazine önünde herkes eşittir. Demokratik bir devlet, edebiyat alanında Nobel Ödülü sahibi biri için bile istisna yapmaz. Paramız toplumu finanse etmeye gittiğinde hepimiz için bir yurttaşlık sevinci olmalı. Yine de, size haksız davranıldığını hissettiğinizde sizi saran dehşeti herkes bilir. Ya da daha kötüsü, sizden ne istendiğini anlamıyorsanız ve ancak ima olarak anlayabileceğiniz testler ve araştırmalar sizi incitiyorsa ve diğerlerinin tam tersi durumda olduğunuzu çabuk zannediyorsanız. hesap makineleri, sadece çok aptalca ve çok dürüst.
adalet saçmalığı
Elfriede Jelinek şapka ipini patlattığında, kesinlikle uzun zaman önce açıklığa kavuşturulmuş, yerleşmiş ve silinmiş olan belirli test nesnesinde uzun süre oyalanmaz, ancak kendini suçluluk ve hesaplaşma arasındaki kelime dağarcığına kaptırır, 200 basılı sayfayı azarlar yürekten, temel şüphelerini yayıyor, durumu zevkle kişiselleştiriyor, Yahudi atalarını ve Naziler altında çektikleri acıları ortaya çıkararak, onları faillerin mirasıyla ilişkilendirerek yaralarını yırtıyor ve böylece iddianın saçmalığını aydınlatıyor. adalete teslim etmek ve onu yakmak. Ve tabii ki bütün bunlar için kendine gülüyor.
Belgesel film: Elfriede Jelinek’in kanayan yaraları
“Angabe der Person” adlı eser, kurallara göre tasnif edilmemiş bir dosya dosyasından beslenen bir monolog, biyografik bir kendini savunma, bir hesap oyunu, bir kibir. Jossi Wieler’ın yönettiği ve üç büyük aktrisin seslendirdiği: Linn Reusse, Fritzi Haberlandt ve Susanne Wolff’un seslendirdiği oyunu kitap olarak satın alabilir ya da Deutsches Theatre’da hemen izleyebilirsiniz. Emek gerektirse bile buna değer.
bloklardaki metin
Wieler ve Jelinek on yıllardır sanatsal olarak birbirine bağlı, İsviçreli belki de Avusturyalı yönetmenin en ilgili ve sabırlı yönetmeni, “Wolken.Heim” (1993) ve “Rechnitz (Würgeengel)” (2008) unutulmazlar. “Kişinin İşareti” durumunda ise kendi yorum ve çizimleriyle bir kez daha geri adım atmıştır. Metnin yaklaşık yarısı kaldı. (Ekipman: Anja Rabes) kapısı ve penceresi olan döner bir bölme, gizemli bir tezgah, ara sıra sis üfleyen süslü bir tuvalet, kayıt cihazının başında oturan gevezelik eden koca (BeHaberler Moss) ve çok atmosferik olan otomatik bir piyano var. , ama ne kadar kötü programlanmış romantik melodiler tökezliyor (Müzik: PC Naked).
Ingeborg Bachmann ve Max Frisch arasındaki aşk nasıl başarısız oldu?
Aksi takdirde metin, 30 ila 45 dakika uzunluğunda üç ayrı bloğa bölünerek rampanın üzerinden geçer. Daha sonra bir üçlü konuşmanın ardından teyp kaydı gelir ve ardından -izleyicilerin gücü çoktan tükenmiştir- BeHaberler Moss kendini tekrar yukarı iter, ara sokağa doğru koşar, yönlendiricinin açık kitabını bulur ve takip etmeden önce son birkaç sayfayı okur. omuz silkme boyunca. Çok uzun ve yoğun geçen iki buçuk saatin ardından Kara’da akşam sona eriyor.
Uzmanın saf zevki
Üç Jelinek oyuncusunun virtüöz ezberleme sanatı ve fikirlerin inşası, uzmanlar için saf bir zevktir ve insan, devam edemeyeceğini anlamak için fazlasıyla yeterli zamana sahip olur. Linn Reusse bir keşif yolculuğunda, incelediği ve hayran olduğu sözleri sanki kendisine yeni verilmişçesine birer armağan gibi gözler önüne seriyor. Seyirci kadar sahneyi özlediği belli olan, koleksiyonunu temsil etmenin en mutlu aşkıyla tasarlayan ve ustalaştıran Fritzi Haberlandt, metni acımasız, ahbap gibi, su geçirmez bir ironiyle ele alıyor; kötü bir aman tanrım şakası olabilir. Ve Susanne Wolff metni derinlemesine araştırıyor, kabalaştırıyor, birkaç gelişigüzel fiziksel ve psikolojik ipucuyla doğruluyor ve metnin gücüne ve etkisine güveniyor. Çünkü bir Jelinek metninde bir akşamdan çıkarabileceğinizden çok daha fazlası var elbette. Sadece vergi dairesi ile iletişim halindeyken değil, Elfriede Jelinek size elini uzattığında da kendinizi aptal gibi hissediyorsunuz. Ama burada daha fazla adaletle.
kişinin göstergesi. 17, 22, 29 Aralık; 2, 25 Ocak Deutsches Theatre’da, biletler Tel.: 28 44 12 25 veya www.deutschestheater.de
tiyatro
Jelinek Hazine huzurunda: Deutsches Theatre’da “Kişinin göstergesi”
Nobel Edebiyat Ödülü sahibi, vergi dairesinden gelen postayı bizzat alır ve hikayeyle ve hayatıyla hesaplaşır. Jossi Wieler yönetti.
Ulrich Seidler
Deutsches Theatre’da Elfriede Jelinek’in “Kişinin İşareti”. Fritzi Haberlandt, Susanne Wolff ve Linn Reusse (soldan), BeHaberler Moss’un arkasındaimago
Hazine önünde herkes eşittir. Demokratik bir devlet, edebiyat alanında Nobel Ödülü sahibi biri için bile istisna yapmaz. Paramız toplumu finanse etmeye gittiğinde hepimiz için bir yurttaşlık sevinci olmalı. Yine de, size haksız davranıldığını hissettiğinizde sizi saran dehşeti herkes bilir. Ya da daha kötüsü, sizden ne istendiğini anlamıyorsanız ve ancak ima olarak anlayabileceğiniz testler ve araştırmalar sizi incitiyorsa ve diğerlerinin tam tersi durumda olduğunuzu çabuk zannediyorsanız. hesap makineleri, sadece çok aptalca ve çok dürüst.
adalet saçmalığı
Elfriede Jelinek şapka ipini patlattığında, kesinlikle uzun zaman önce açıklığa kavuşturulmuş, yerleşmiş ve silinmiş olan belirli test nesnesinde uzun süre oyalanmaz, ancak kendini suçluluk ve hesaplaşma arasındaki kelime dağarcığına kaptırır, 200 basılı sayfayı azarlar yürekten, temel şüphelerini yayıyor, durumu zevkle kişiselleştiriyor, Yahudi atalarını ve Naziler altında çektikleri acıları ortaya çıkararak, onları faillerin mirasıyla ilişkilendirerek yaralarını yırtıyor ve böylece iddianın saçmalığını aydınlatıyor. adalete teslim etmek ve onu yakmak. Ve tabii ki bütün bunlar için kendine gülüyor.
Belgesel film: Elfriede Jelinek’in kanayan yaraları
“Angabe der Person” adlı eser, kurallara göre tasnif edilmemiş bir dosya dosyasından beslenen bir monolog, biyografik bir kendini savunma, bir hesap oyunu, bir kibir. Jossi Wieler’ın yönettiği ve üç büyük aktrisin seslendirdiği: Linn Reusse, Fritzi Haberlandt ve Susanne Wolff’un seslendirdiği oyunu kitap olarak satın alabilir ya da Deutsches Theatre’da hemen izleyebilirsiniz. Emek gerektirse bile buna değer.
bloklardaki metin
Wieler ve Jelinek on yıllardır sanatsal olarak birbirine bağlı, İsviçreli belki de Avusturyalı yönetmenin en ilgili ve sabırlı yönetmeni, “Wolken.Heim” (1993) ve “Rechnitz (Würgeengel)” (2008) unutulmazlar. “Kişinin İşareti” durumunda ise kendi yorum ve çizimleriyle bir kez daha geri adım atmıştır. Metnin yaklaşık yarısı kaldı. (Ekipman: Anja Rabes) kapısı ve penceresi olan döner bir bölme, gizemli bir tezgah, ara sıra sis üfleyen süslü bir tuvalet, kayıt cihazının başında oturan gevezelik eden koca (BeHaberler Moss) ve çok atmosferik olan otomatik bir piyano var. , ama ne kadar kötü programlanmış romantik melodiler tökezliyor (Müzik: PC Naked).
Ingeborg Bachmann ve Max Frisch arasındaki aşk nasıl başarısız oldu?
Aksi takdirde metin, 30 ila 45 dakika uzunluğunda üç ayrı bloğa bölünerek rampanın üzerinden geçer. Daha sonra bir üçlü konuşmanın ardından teyp kaydı gelir ve ardından -izleyicilerin gücü çoktan tükenmiştir- BeHaberler Moss kendini tekrar yukarı iter, ara sokağa doğru koşar, yönlendiricinin açık kitabını bulur ve takip etmeden önce son birkaç sayfayı okur. omuz silkme boyunca. Çok uzun ve yoğun geçen iki buçuk saatin ardından Kara’da akşam sona eriyor.
Uzmanın saf zevki
Üç Jelinek oyuncusunun virtüöz ezberleme sanatı ve fikirlerin inşası, uzmanlar için saf bir zevktir ve insan, devam edemeyeceğini anlamak için fazlasıyla yeterli zamana sahip olur. Linn Reusse bir keşif yolculuğunda, incelediği ve hayran olduğu sözleri sanki kendisine yeni verilmişçesine birer armağan gibi gözler önüne seriyor. Seyirci kadar sahneyi özlediği belli olan, koleksiyonunu temsil etmenin en mutlu aşkıyla tasarlayan ve ustalaştıran Fritzi Haberlandt, metni acımasız, ahbap gibi, su geçirmez bir ironiyle ele alıyor; kötü bir aman tanrım şakası olabilir. Ve Susanne Wolff metni derinlemesine araştırıyor, kabalaştırıyor, birkaç gelişigüzel fiziksel ve psikolojik ipucuyla doğruluyor ve metnin gücüne ve etkisine güveniyor. Çünkü bir Jelinek metninde bir akşamdan çıkarabileceğinizden çok daha fazlası var elbette. Sadece vergi dairesi ile iletişim halindeyken değil, Elfriede Jelinek size elini uzattığında da kendinizi aptal gibi hissediyorsunuz. Ama burada daha fazla adaletle.
kişinin göstergesi. 17, 22, 29 Aralık; 2, 25 Ocak Deutsches Theatre’da, biletler Tel.: 28 44 12 25 veya www.deutschestheater.de