Bugün dünyaya bir uzay aracı indiğini düşünün. Köşeyi dönüyorsunuz ve karşınızda yemyeşil bir uzaylı duruyor. hayatınızda daha evvel bu biçimde bir şeyle karşılaşmamıştınız ve ne yapacağınızı, nasıl davranacağınızı bilmiyorsunuz. Muhtemelen yapacağınız birinci hareket bağırarak kaçmak olacaktır. Koronayı birinci duyduğumuzda da tıpkı biçimde ne yapacağımızı bilemedik. Birçoğumuz ömründe daha evvel bir salgın ile karşılaşmamıştı. Pandeminin ne demek olduğunu bile bilmiyorduk tahminen de. Verebileceğimiz en doğal yansıyı verdik alışılmış ki ve korktuk, kaçtık, saklandık.
Pandemiyi yavaş yavaş ömrümüzün bir modülü haline getirdiğimiz bu vakitte kimilerimiz durumu yok sayıyor üzere görünürken kimilerimiz birinci günkü korumacılığına devam ediyor. Pekala bu süreçte psikolojimiz nasıl etkilendi?
Birçoğumuz meskende hiç vakit geçirmediği kadar vakit geçirdi. Sistemimiz değişti, rutinlerimizden şaştık ve toplumsallıktan uzak kaldık. Bu süreçteki ruh halimiz aslında süreci nasıl algıladığımızla ilgili olarak değişiklik gösterdi. Örneğin uzun vakittir hobilerine vakit ayıramayan biri bu süreci bir fırsat olarak algılarken öte yandan toplumsallıktan uzak kalmanın önemli moral bozukluklarına sebep olduğu da oldu. Ve hatta hayatında pek bir farklılık hissetmeyen içe dönük kişilik özelliği taşıyan bireyler de vardı.
Siz hangi noktadaydınız? Dönüp geçtiğimiz aylara baktığınızda ne görüyorsunuz? Bu süreci sadece yatarak geçirdim, hiç bir şey yapmadım diye düşünüyorsanız kendinize haksızlık ediyorsunuz demektir. Herkes her an üretmek zorunda değil. Bedeninizi ve ruhunuzu dinlediğinizde, size sırf dinlenmek istediğini söylüyorsa ve siz bunu dinlemişseniz ne olağanüstü. Kendinize duyduğunuz gereksinimleri sağlayabildiğiniz için teşekkür etmelisiniz. Karantina periyodu ve daha sonrasında odaklanma sorunu hayatış olabilirsiniz. Unutmayın ki günlük yaşantımızdaki değişiklikler her an şuurumuzda olmasa da, bizleri büyük ölçüde tesirler.
Peki bu daima bu biçimde mi olacak?
Pandemi devri ömrü algılayışımızda, yaşayış stilimizde büyük izler bırakacak ve ömrümüz öncesi üzere olmayacak. Lakin bu zannettiğimiz üzere berbat bir durum değil. Kendimizi tanımaya fırsat bulduğumuz, kendimizle başbaşa kalabilmeyi öğrendiğimiz ve tahminen de hayattaki telaşlarımızın zannettiğimiz kadar elzem olmadığını anladığımız bir sureci geride bırakmış olacağız. Bu süreçten bize kalan, öğrendiklerimizin ömrümüze vereceği istikamet olacak. Sabretmeyi ve meselelerle başa çıkmayı öğrenmiş beşerler olarak devam edeceğiz hayata. elbette bir gün pandemi son bulacak ve elbette nitelendirdiğimiz eski sistemimize döneceğiz. Telaşlarımız elbette geride kalacak…
Bu süreci en sağlıklı biçimde atlatmak için yapmamız gereken rutinlerimizi bozmadan yaşamaya devam etmek. Örneğin işe gitmeyecek olduğumuz günlerde bile birebir saatte uyanıp birebir saatte uyumak. bu türlü bedeninize her şeyin olağan olduğu bildirisini verebileceksiniz. Bir öteki deyişle bedeninizden pandemide olduğunuzu gizleyeceksiniz. Birebir biçimde sistemli beslenmenize dikkat etmeniz bedeninizin direncini artıracaktır. En değerlisi ise tüm dünyanın sizinle tıpkı süreci yaşadığını ve yalnız olmadığınızı hatırlamanızdır.
Bugün kendinize bir güzellik yapın ve tasalarınızdan arının. Hislerinizi yakınlarınızla paylaşın ve gerektiğinde profesyonel bir yardım almaktan kaçınmayın.
Sağlıklı günlere…
Pandemiyi yavaş yavaş ömrümüzün bir modülü haline getirdiğimiz bu vakitte kimilerimiz durumu yok sayıyor üzere görünürken kimilerimiz birinci günkü korumacılığına devam ediyor. Pekala bu süreçte psikolojimiz nasıl etkilendi?
Birçoğumuz meskende hiç vakit geçirmediği kadar vakit geçirdi. Sistemimiz değişti, rutinlerimizden şaştık ve toplumsallıktan uzak kaldık. Bu süreçteki ruh halimiz aslında süreci nasıl algıladığımızla ilgili olarak değişiklik gösterdi. Örneğin uzun vakittir hobilerine vakit ayıramayan biri bu süreci bir fırsat olarak algılarken öte yandan toplumsallıktan uzak kalmanın önemli moral bozukluklarına sebep olduğu da oldu. Ve hatta hayatında pek bir farklılık hissetmeyen içe dönük kişilik özelliği taşıyan bireyler de vardı.
Siz hangi noktadaydınız? Dönüp geçtiğimiz aylara baktığınızda ne görüyorsunuz? Bu süreci sadece yatarak geçirdim, hiç bir şey yapmadım diye düşünüyorsanız kendinize haksızlık ediyorsunuz demektir. Herkes her an üretmek zorunda değil. Bedeninizi ve ruhunuzu dinlediğinizde, size sırf dinlenmek istediğini söylüyorsa ve siz bunu dinlemişseniz ne olağanüstü. Kendinize duyduğunuz gereksinimleri sağlayabildiğiniz için teşekkür etmelisiniz. Karantina periyodu ve daha sonrasında odaklanma sorunu hayatış olabilirsiniz. Unutmayın ki günlük yaşantımızdaki değişiklikler her an şuurumuzda olmasa da, bizleri büyük ölçüde tesirler.
Peki bu daima bu biçimde mi olacak?
Pandemi devri ömrü algılayışımızda, yaşayış stilimizde büyük izler bırakacak ve ömrümüz öncesi üzere olmayacak. Lakin bu zannettiğimiz üzere berbat bir durum değil. Kendimizi tanımaya fırsat bulduğumuz, kendimizle başbaşa kalabilmeyi öğrendiğimiz ve tahminen de hayattaki telaşlarımızın zannettiğimiz kadar elzem olmadığını anladığımız bir sureci geride bırakmış olacağız. Bu süreçten bize kalan, öğrendiklerimizin ömrümüze vereceği istikamet olacak. Sabretmeyi ve meselelerle başa çıkmayı öğrenmiş beşerler olarak devam edeceğiz hayata. elbette bir gün pandemi son bulacak ve elbette nitelendirdiğimiz eski sistemimize döneceğiz. Telaşlarımız elbette geride kalacak…
Bu süreci en sağlıklı biçimde atlatmak için yapmamız gereken rutinlerimizi bozmadan yaşamaya devam etmek. Örneğin işe gitmeyecek olduğumuz günlerde bile birebir saatte uyanıp birebir saatte uyumak. bu türlü bedeninize her şeyin olağan olduğu bildirisini verebileceksiniz. Bir öteki deyişle bedeninizden pandemide olduğunuzu gizleyeceksiniz. Birebir biçimde sistemli beslenmenize dikkat etmeniz bedeninizin direncini artıracaktır. En değerlisi ise tüm dünyanın sizinle tıpkı süreci yaşadığını ve yalnız olmadığınızı hatırlamanızdır.
Bugün kendinize bir güzellik yapın ve tasalarınızdan arının. Hislerinizi yakınlarınızla paylaşın ve gerektiğinde profesyonel bir yardım almaktan kaçınmayın.
Sağlıklı günlere…