Potsdam, tiyatronun ne için iyi ve gerekli olduğunu gösteren malzemeyi ve yönetmeni buldu: Sezon açılışında Sascha Hawemann, Klaus Mann’ın romanından esinlenen geniş kapsamlı ama yoğun bir versiyonla bir topluluk eserini sahneye çıkardı. Mefisto”. Tarihe bakarak aynı zamanda hem kendinizi hem de bugünü düşünecek kadar korkusuzsanız, tiyatro ve sanat hakkında düşünmenin ne kadar anlamlı ve varoluşsal olabileceğini gösteren bir materyal. Ve bu bir açıklama ya da söylem tarzında değil, somut durumlarda, anladığınız, bazı şeyler için kimi affedebileceğiniz, kime kızdığınız, nedenleri ve ihtiyaçları, arzuları olan karakterlerle oynanan bir oyun olarak gerçekleşir. ve zayıflıklar. Şu anda onlar da bizim gibiler.
Henrik [sic!] Ancak Höfgens, insanın tiksinmeyi tercih edeceği, aslında özdeşleşmek istemeyeceği bir figür: oyunculuk yıldızı ve devlet tiyatrosu yönetmeni Gustapf’tan ilham aldı. [sic!] Weimar Cumhuriyeti’nde salon komünisti olarak sol devrimci tiyatroyla flört eden Gründgens, Nazilerle birlikte kariyerine devam etti ve bunu Federal Cumhuriyet’te sürdürdü. Meslektaşlarının ve arkadaşlarının kılıca atlamasına izin veren, vicdani hijyen nedeniyle orada burada birilerini kurtarmaya çalışan, lüksün ve şöhretin tadını çıkaran ve yorumlarda adının yanlış yazılması durumunda çok sinirlenen, tavırsız bir adam.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Guido Lambrecht, Klaus Mann’ı canlandırıyor; 1936’da sürgünde bir şiltenin üzerinde boşa harcıyor, arkadaşı, Berlin’de kalan sanatsal ve erotik ikiz yıldızı Höfgens, tiyatro, eşcinsellik ve ünlü hayat hakkında roman à nota anahtarı yazmaya çalışıyor. rampada keyfini çıkarın. Roman skandala dönüştü, 1971’de Gründgens’in kişilik haklarını ihlal ettiği gerekçesiyle yasaklandı, bu yasağa rağmen 80’lerde satıldı ve başrolünde Klaus-Maria Brandauer’in yer aldığı Istvan Szabo tarafından filme çekildi: Oscar.
Yok olma korkusu
Hawemann’ın Potsdam yapımı “Mephisto”daki ilk numarası, kesmeleri, perspektif değişikliklerini, zamansal ve mekânsal sıçramaları mümkün kılan bu çerçevelemedir. İkinci önemli nokta ise tüm ekibin sırayla onun rolünü üstlenmesini sağlayarak Höfgens’i sıradan bir Mephistopheles’e dönüştürmesidir. Elden geçen bir çift boynuz çerçeveli gözlük bir işaret olarak yeterli: Genç, yaşlı, erkek ya da kadın, bu gözlükleri takan kişi Höfgens’tir ve aynı zamanda şu sıralar dikkatlerin üzerinde toplandığı aktördür.
Tek başına bu durum bile onun ruh halini yükseltiyor ve Höfgen’in karakter özelliklerinden birini gösteriyor: görülme konusundaki varoluşsal bağımlılık, yakalanma ve öldürülme korkusundan daha büyük olan, kendinden tiksinme ve dostluktan daha büyük olan kaybolma korkusu. Oyuncular için bir şölen ve onlar da bundan büyük faydalanıyorlar. Şaka, gözyaşı dökücülük, aptallık, rock müzik (bazen son derece yanlış), eylemci duygululuk, suskunluk ve kafa karışıklığı var. Arka plan bilgileri içeren dijital program kitapçığı şiddetle tavsiye edilir; lütfen önceden okuyun.
Hawemann açık sözlü ama asla kesin olmayan bir adam. Günümüzle paralellikler yazmıyor; birbirlerini buluyorlar. Ekonomik durum, gerileme korkusu, günah keçisi arayışı, sosyal ayrımcılık ve faşizm olarak serbest bırakılan cahillik; bunların hepsi zekice diyalektik düşünce ve empatiyle, ama aynı zamanda öfke ve gerekirse nefretle, boş özlemle de yakalanıyor. açıklık ve iyilik için. Kafanız ve kalbinizle içeri giriyorsunuz ve üç buçuk saat boyunca onunla kalıyorsunuz.
Mefisto. 8 Ekim 14; 3, 11 ve 25 Kasım, Potsdam’daki Hans Otto Tiyatrosu’nda, biletler ve başlangıç saatleri Tel.: 0331/9811-8 veya www.hansottotheater.de
Henrik [sic!] Ancak Höfgens, insanın tiksinmeyi tercih edeceği, aslında özdeşleşmek istemeyeceği bir figür: oyunculuk yıldızı ve devlet tiyatrosu yönetmeni Gustapf’tan ilham aldı. [sic!] Weimar Cumhuriyeti’nde salon komünisti olarak sol devrimci tiyatroyla flört eden Gründgens, Nazilerle birlikte kariyerine devam etti ve bunu Federal Cumhuriyet’te sürdürdü. Meslektaşlarının ve arkadaşlarının kılıca atlamasına izin veren, vicdani hijyen nedeniyle orada burada birilerini kurtarmaya çalışan, lüksün ve şöhretin tadını çıkaran ve yorumlarda adının yanlış yazılması durumunda çok sinirlenen, tavırsız bir adam.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Guido Lambrecht, Klaus Mann’ı canlandırıyor; 1936’da sürgünde bir şiltenin üzerinde boşa harcıyor, arkadaşı, Berlin’de kalan sanatsal ve erotik ikiz yıldızı Höfgens, tiyatro, eşcinsellik ve ünlü hayat hakkında roman à nota anahtarı yazmaya çalışıyor. rampada keyfini çıkarın. Roman skandala dönüştü, 1971’de Gründgens’in kişilik haklarını ihlal ettiği gerekçesiyle yasaklandı, bu yasağa rağmen 80’lerde satıldı ve başrolünde Klaus-Maria Brandauer’in yer aldığı Istvan Szabo tarafından filme çekildi: Oscar.
Yok olma korkusu
Hawemann’ın Potsdam yapımı “Mephisto”daki ilk numarası, kesmeleri, perspektif değişikliklerini, zamansal ve mekânsal sıçramaları mümkün kılan bu çerçevelemedir. İkinci önemli nokta ise tüm ekibin sırayla onun rolünü üstlenmesini sağlayarak Höfgens’i sıradan bir Mephistopheles’e dönüştürmesidir. Elden geçen bir çift boynuz çerçeveli gözlük bir işaret olarak yeterli: Genç, yaşlı, erkek ya da kadın, bu gözlükleri takan kişi Höfgens’tir ve aynı zamanda şu sıralar dikkatlerin üzerinde toplandığı aktördür.
Tek başına bu durum bile onun ruh halini yükseltiyor ve Höfgen’in karakter özelliklerinden birini gösteriyor: görülme konusundaki varoluşsal bağımlılık, yakalanma ve öldürülme korkusundan daha büyük olan, kendinden tiksinme ve dostluktan daha büyük olan kaybolma korkusu. Oyuncular için bir şölen ve onlar da bundan büyük faydalanıyorlar. Şaka, gözyaşı dökücülük, aptallık, rock müzik (bazen son derece yanlış), eylemci duygululuk, suskunluk ve kafa karışıklığı var. Arka plan bilgileri içeren dijital program kitapçığı şiddetle tavsiye edilir; lütfen önceden okuyun.
Hawemann açık sözlü ama asla kesin olmayan bir adam. Günümüzle paralellikler yazmıyor; birbirlerini buluyorlar. Ekonomik durum, gerileme korkusu, günah keçisi arayışı, sosyal ayrımcılık ve faşizm olarak serbest bırakılan cahillik; bunların hepsi zekice diyalektik düşünce ve empatiyle, ama aynı zamanda öfke ve gerekirse nefretle, boş özlemle de yakalanıyor. açıklık ve iyilik için. Kafanız ve kalbinizle içeri giriyorsunuz ve üç buçuk saat boyunca onunla kalıyorsunuz.
Mefisto. 8 Ekim 14; 3, 11 ve 25 Kasım, Potsdam’daki Hans Otto Tiyatrosu’nda, biletler ve başlangıç saatleri Tel.: 0331/9811-8 veya www.hansottotheater.de