Öfke; engellenme, hücuma uğrama, tehdit edilme üzere durumlarda hissedilen ve ekseriyetle niye olan şahsa ya da şeye yönelik saldırgan davranışlarla sonuçlanabilen ağır duygusal yansıdır.
Öfke bir işarettir. Öfkemiz; incindiğimizi, haklarımızın yahut hudutlarımızın ihlal edildiğini, ihtiyaçlarımızın ya da isteklerimizin yanlışsız biçimde karşılanmadığını ya da yalnızca, bir şeylerin yolunda gitmediğini gösteren bir mesaj olabilir. Öfke, sağlıklı tabir edildiğinde yapan ve şahıslar ortası bağlantıları düzenleyici bir histir. Orantılı dozu, istemediğimiz davranışları engellemede bir araç fonksiyonu görür. Öfke, başka hisler üzere pek olağan ve üniversal bir histir. Değerli olan öfkeyi yanlışsız biçimde, yanlışsız şahsa, yanlışsız ölçüde ve denetimli bir biçimde ulaştırabilmektir. Öfkenin yaşanma biçimi, onu yeterli ya da makûs kılmaktadır.
Öfke duygusu kendisini niyet, davranış ve fizyolojik belirtilerde çeşitli değişiklikler ile gösterir. Öfke durumunda kişi; reddedildiğini, aşağılandığını, tehdit altında olduğunu düşünebilir. birebir vakitte ortamdan uzaklaşma, taarruza yahut savunmaya geçme, şiddete başvurma üzere davranışlar sergileyebilir. Ayrıyeten kalp atışının hızlanması, teneffüs düzensizliği, terleme, titreme, ses tonunda değişiklik üzere çeşitli fizyolojik değişiklikler ortaya çıkar.
Bizi nelerin öfkelendirdiğini bilmek değerlidir. Zira bu bahiste bir şeyler yapacağımız vakit, bu âlâ bir başlangıç noktası olur. Mümkünse bu şeylerden kaçabiliriz ya da bu biçimde şeyler olduğunda nasıl bir reaksiyon verirsek daha güzel olur, bunun üzerine çalışabiliriz.
Öfkeyi bu kadar tehlikeli ya da kaçınmak istediğimiz bir his yapan, hakikat düşünebilmemizi önemli manada engellemesi, karar düzeneğimizi bozmasıdır. Tahminen ‘o anda, ö öfkeyle’ sonuna kadar haklı olduğumuzdan eminizdir lakin daha sonradan aklımız başımıza geldiğinde, haksız olduğumuz yanları ya da yansımızın aşırılığını fark ederiz. Öfke idaresiyle ilgili sorun yaşayan bireyler, ekseriyetle öfke patlamalarından daha sonra ağır suçluluk duygusu yaşar ve utanç hissederler. Kalp hastalıkları, hipertansiyon, çeşitli ruhsal rahatsızlıklar, uykusuzluk, konsantrasyon sorunları üzere bir hayli yan sorun da öfke ile baş edememenin kararında ortaya çıkabilir.
Öfke ile baş etmede kıymetli mevzular şöyle sıralanabilir:
1- Öfkeyi kabul etmek
2- Öfkenin kaynağını bulmak ve niye öfkeli olduğunu anlamak
3- Kendini ve bedellerini tanımak
4- Gevşeme ve sakinleşme tekniklerinden yararlanmak
5- Öfkenin tabir edilmesi
6- Sorunu çözme ve daha yeterli bir iletişim
Öfke, birden fazla vakit alakasız üzere görünebilen günlük olaylar tarafınca tetikleniyorsa yahut mevzuyla, durumla orantılı olmayacak derecede ağır bir his yaşıyorsak; öfkemiz çocukluk çağı travmalarımızın bir işareti olabilir. Ve bu biçimdesi bir durumda tek başına öfkeyi denetim etmeye çalışmak sıkıntı olabilir. Kesinlikle bir terapi dayanağı almanızı öneririm.
Sağlıkla kalın.
Öfke bir işarettir. Öfkemiz; incindiğimizi, haklarımızın yahut hudutlarımızın ihlal edildiğini, ihtiyaçlarımızın ya da isteklerimizin yanlışsız biçimde karşılanmadığını ya da yalnızca, bir şeylerin yolunda gitmediğini gösteren bir mesaj olabilir. Öfke, sağlıklı tabir edildiğinde yapan ve şahıslar ortası bağlantıları düzenleyici bir histir. Orantılı dozu, istemediğimiz davranışları engellemede bir araç fonksiyonu görür. Öfke, başka hisler üzere pek olağan ve üniversal bir histir. Değerli olan öfkeyi yanlışsız biçimde, yanlışsız şahsa, yanlışsız ölçüde ve denetimli bir biçimde ulaştırabilmektir. Öfkenin yaşanma biçimi, onu yeterli ya da makûs kılmaktadır.
Öfke duygusu kendisini niyet, davranış ve fizyolojik belirtilerde çeşitli değişiklikler ile gösterir. Öfke durumunda kişi; reddedildiğini, aşağılandığını, tehdit altında olduğunu düşünebilir. birebir vakitte ortamdan uzaklaşma, taarruza yahut savunmaya geçme, şiddete başvurma üzere davranışlar sergileyebilir. Ayrıyeten kalp atışının hızlanması, teneffüs düzensizliği, terleme, titreme, ses tonunda değişiklik üzere çeşitli fizyolojik değişiklikler ortaya çıkar.
Bizi nelerin öfkelendirdiğini bilmek değerlidir. Zira bu bahiste bir şeyler yapacağımız vakit, bu âlâ bir başlangıç noktası olur. Mümkünse bu şeylerden kaçabiliriz ya da bu biçimde şeyler olduğunda nasıl bir reaksiyon verirsek daha güzel olur, bunun üzerine çalışabiliriz.
Öfkeyi bu kadar tehlikeli ya da kaçınmak istediğimiz bir his yapan, hakikat düşünebilmemizi önemli manada engellemesi, karar düzeneğimizi bozmasıdır. Tahminen ‘o anda, ö öfkeyle’ sonuna kadar haklı olduğumuzdan eminizdir lakin daha sonradan aklımız başımıza geldiğinde, haksız olduğumuz yanları ya da yansımızın aşırılığını fark ederiz. Öfke idaresiyle ilgili sorun yaşayan bireyler, ekseriyetle öfke patlamalarından daha sonra ağır suçluluk duygusu yaşar ve utanç hissederler. Kalp hastalıkları, hipertansiyon, çeşitli ruhsal rahatsızlıklar, uykusuzluk, konsantrasyon sorunları üzere bir hayli yan sorun da öfke ile baş edememenin kararında ortaya çıkabilir.
Öfke ile baş etmede kıymetli mevzular şöyle sıralanabilir:
1- Öfkeyi kabul etmek
2- Öfkenin kaynağını bulmak ve niye öfkeli olduğunu anlamak
3- Kendini ve bedellerini tanımak
4- Gevşeme ve sakinleşme tekniklerinden yararlanmak
5- Öfkenin tabir edilmesi
6- Sorunu çözme ve daha yeterli bir iletişim
Öfke, birden fazla vakit alakasız üzere görünebilen günlük olaylar tarafınca tetikleniyorsa yahut mevzuyla, durumla orantılı olmayacak derecede ağır bir his yaşıyorsak; öfkemiz çocukluk çağı travmalarımızın bir işareti olabilir. Ve bu biçimdesi bir durumda tek başına öfkeyi denetim etmeye çalışmak sıkıntı olabilir. Kesinlikle bir terapi dayanağı almanızı öneririm.
Sağlıkla kalın.