Danışanlarıma bilinçli farkındalık yaklaşımını anlatırken çoğunlukla ‘işlek yol’ örneğini kullanırım. Eğer yolun ‘zihniniz’ olduğunu farzedersek, bu yolun kenarında gözleriniz bağlı yahut bağsız şekilde oturduğunuzu düşünebiliriz. Meditasyon zihninize parlak bir ışık yansıtır, yol aydınlanır, böylelikle onu daha yeterli görebilirsiniz. Bu parlak ışık farkındalıktır.
Şuurlu farkındalık, emelli, önyargısız ve belli bir şekilde, şimdiki ana dikkati yönlendirmeyi içerir.
Önyargısız Farkındalık. Yalnızca düşünce ve hislerin farkına varmanın yanında, bunların ‘bu nitekim çok keyifsiz’, ‘bunu yok et!’ biçiminde kaçmayı teşvik eden yapılarını da fark etmeyi içerir. Zihinlerimizin hoş olmayan hislerden kurtulmak için bize yapmamızı söylemiş olduği bu kaçınma davranışlarına kapılmamayı teşvik eder. Önyargısız bir farkındalık geliştirmek, tum his ve düşüncelerimizi güzel yahut makus diye etiketlemeden, oldukları haliyle gözlemleyebilmemizi kolaylaştırır. Meraklı Bir Tavır Geliştirmek. Şuurlu farkındalığın değerli bir diğer modülüdür. Hoş olmayandan olabildiğince süratli şekilde kaçmak yerine ona dönmeyi, yaklaşmayı, onunla ilgili meraklı olmayı teşvik eder. Bedensel bir hissi yahut düşünceyi araştırmak/ incelemek; ‘Hmm bu nasıl bir şey? diyebilmemizi sağlar.
Örneğin hususumuz dert duygusu olduğunda. Dert bir şeyler yap, bundan kurtul–> endişeli düşünmenin davranışsal zincir tepkisinde takılı kalmak –> Tasanın artarak devam etmesi.
Beyin alışkanlıklar oluşturma etrafında yapılandırılmıştır. Sorun bu alışkanlık döngüsünün bir kesimi olarak oluşturduğumuz davranışlardır. Tasayı yahut hoş olmayan duyguyu uzaklaştırmak için bir şey yapmak yerine, dert hislerimize dönmek, onlara yaklaşmak daha avantajlı bir alternatif sunar. Meraklı olmak; yakından dikkatini vermek, ona dönmek, yönelmektir. His ve düşüncelerimize yönelik meraklı bir tavır geliştirerek, onlarla muhakkak bir şekilde kalmak varsayım ettiğimiz kadar makus değildir. Şuurlu farkındalık pratikleri ile çoğu vakit his ve düşüncelerimize verdiğimiz otomatik reaksiyonlar yerine, bu his ve düşünceler ile farklı bir ilişki kurarak, farklı bir şekilde deneyimlemeyi öğrenebiliriz.
Şuurlu farkındalık, emelli, önyargısız ve belli bir şekilde, şimdiki ana dikkati yönlendirmeyi içerir.
Önyargısız Farkındalık. Yalnızca düşünce ve hislerin farkına varmanın yanında, bunların ‘bu nitekim çok keyifsiz’, ‘bunu yok et!’ biçiminde kaçmayı teşvik eden yapılarını da fark etmeyi içerir. Zihinlerimizin hoş olmayan hislerden kurtulmak için bize yapmamızı söylemiş olduği bu kaçınma davranışlarına kapılmamayı teşvik eder. Önyargısız bir farkındalık geliştirmek, tum his ve düşüncelerimizi güzel yahut makus diye etiketlemeden, oldukları haliyle gözlemleyebilmemizi kolaylaştırır. Meraklı Bir Tavır Geliştirmek. Şuurlu farkındalığın değerli bir diğer modülüdür. Hoş olmayandan olabildiğince süratli şekilde kaçmak yerine ona dönmeyi, yaklaşmayı, onunla ilgili meraklı olmayı teşvik eder. Bedensel bir hissi yahut düşünceyi araştırmak/ incelemek; ‘Hmm bu nasıl bir şey? diyebilmemizi sağlar.
Örneğin hususumuz dert duygusu olduğunda. Dert bir şeyler yap, bundan kurtul–> endişeli düşünmenin davranışsal zincir tepkisinde takılı kalmak –> Tasanın artarak devam etmesi.
Beyin alışkanlıklar oluşturma etrafında yapılandırılmıştır. Sorun bu alışkanlık döngüsünün bir kesimi olarak oluşturduğumuz davranışlardır. Tasayı yahut hoş olmayan duyguyu uzaklaştırmak için bir şey yapmak yerine, dert hislerimize dönmek, onlara yaklaşmak daha avantajlı bir alternatif sunar. Meraklı olmak; yakından dikkatini vermek, ona dönmek, yönelmektir. His ve düşüncelerimize yönelik meraklı bir tavır geliştirerek, onlarla muhakkak bir şekilde kalmak varsayım ettiğimiz kadar makus değildir. Şuurlu farkındalık pratikleri ile çoğu vakit his ve düşüncelerimize verdiğimiz otomatik reaksiyonlar yerine, bu his ve düşünceler ile farklı bir ilişki kurarak, farklı bir şekilde deneyimlemeyi öğrenebiliriz.