Ev
Kültür
Orospu ve örümcek maymun arasında: Münih’in Theatretreffen’deki “Nora”sı
Theatretreffen, Münih Kammerspiele’den bir Ibsen’i, birden fazla perspektiften elden geçirilmiş ve bir evin ön cephesinin baş kahramanı olarak gösteriyor.
Felicitas Brucker’ın Münih Kammerspiele’den “Nora” prodüksiyonunda başrolde Katharina BachArmin Smailoviç
Karakterlerinizin zaman zaman eski hikayelerinin gidişatından çıkıp rollerinin değişen önemi hakkında yüksek sesle düşünmelerini sağlayarak bir klasiği güncellemenin gerçekten yeni bir tarafı yok.
Şu anda Berlin Theatretreffen’de izlenebilen, Felicitas Brucker’ın Münih yapımı Henrik Ibsen’in “Nora”sında bu, perdeden önceki girişte oluyor. Üzerinde Hitchcock’un Psycho’sundakine benzer ürkütücü bir ev projeksiyonu var, burası Helmer’ların evi. Ve dışarıdan bu kendine bakışının tüm kötü şöhretine rağmen, bu akşamki oyuna son derece yeni bir şey getiriyor.
Çünkü Cumartesi günü Theatretreffen’de Berlin Tiyatro Ödülü’ne layık görülen oyun yazarı Sivan Ben Yishai’nin özel olarak yazdığı önsözde, 145 yıllık Ibsen metnine sadece rahat, şimdi ambiyanslı bir ambiyans eklemekle ilgili değil. , daha çok her şey hakkında Personel – Helmer’lar ve onların salon arkadaşlarına ek olarak, ayrıca postacı, hizmetçi ve dadı – asi bir şekilde söz sahibi olur ve karakter hiyerarşisini neşeyle karıştırır. Daha da önemlisi, oyuna kendi bakış açılarıyla, aksi takdirde gizli kalacak çeşitli sosyal bağları ve motivasyonları ön plana çıkarırlar.
İlk andan itibaren olay örgüsünün çerçevesi, sevimli bebek hanımefendi Nora’nın küçük kapsamından, ne kadar önemsiz olursa olsun her karakterin aksiyon kapsamına kadar muazzam bir şekilde genişliyor. Üç çocuk bile bu kez Ivna Zic tarafından yazılmış (Gerhild Steinbuch üçüncü bir yazardır) ilginç yansıtıcı diyaloglar alıyor. Bu nedenle, Felicitas Brucker’ın uzatılmış parçayı mimari bir metafor olarak gördüğünü ve Vivia Schudt’un dikey bir oyun alanı olarak ters çevrilmiş bir ev cephesi inşa ettiğini anlamak kolaydır. Bu yüzden gecenin kahramanı, Nora’nın kız arkadaşı Christine Svetlana Belesova’nın bir ev olduğunu ilan ediyor. Ve sonra tırmanın, kayın, zıplayın, evet, Helmers & Co. görkemli bir şekilde planladıkları yaşam kurguları gibi bu titrek eve doğru ilerliyorlar.
Temel olarak böylesine plastik bir resimle, oyuncuların bu resim üzerindeki çalışmaları, elbette, öncelikle, özellikle Katharina Bach’ın muhteşem bir şekilde kullandığı ve Nora’sını ressamca marazi pozlara iten jimnastik vücut kontrolüdür. Ama aynı zamanda statik olma tehlikesini de barındırıyor ki bu maalesef o akşam meydana geldi çünkü kaldırma teknolojisi greve gitti, her şey yalnızca bir saat geç başladı ve nihayetinde tüm resimler gösterilemedi.
Hastalık nedeniyle Thomas Schmauser, şantajcı Krogstad’ın yerine kahramanca devreye giren Bernardo Arias Porras’ı da almak zorunda kaldı. Katharina Bach, alışılmadık derecede sert, değerli bir sürtük, tehlikeli bir Nora olarak kendini daha da acımasızca iplere attı. Bir örümcek maymunu olarak Nora, radikal gerçek hayat arayışındaki bir rock kadını olarak Nora. Sonunda, büyük ev metaforunun yeniden eridiği, neredeyse nefes kesici bir solo.
nora bu Cumartesi saat 19.30’da Haus der Berliner Festspiele’de tekrar oynanacak. Tiyatro Buluşması 29 Mayıs’a kadar devam ediyor. Biletler ve program www.berlinerfestspiele.de adresinde
Kültür
Orospu ve örümcek maymun arasında: Münih’in Theatretreffen’deki “Nora”sı
Theatretreffen, Münih Kammerspiele’den bir Ibsen’i, birden fazla perspektiften elden geçirilmiş ve bir evin ön cephesinin baş kahramanı olarak gösteriyor.
Felicitas Brucker’ın Münih Kammerspiele’den “Nora” prodüksiyonunda başrolde Katharina BachArmin Smailoviç
Karakterlerinizin zaman zaman eski hikayelerinin gidişatından çıkıp rollerinin değişen önemi hakkında yüksek sesle düşünmelerini sağlayarak bir klasiği güncellemenin gerçekten yeni bir tarafı yok.
Şu anda Berlin Theatretreffen’de izlenebilen, Felicitas Brucker’ın Münih yapımı Henrik Ibsen’in “Nora”sında bu, perdeden önceki girişte oluyor. Üzerinde Hitchcock’un Psycho’sundakine benzer ürkütücü bir ev projeksiyonu var, burası Helmer’ların evi. Ve dışarıdan bu kendine bakışının tüm kötü şöhretine rağmen, bu akşamki oyuna son derece yeni bir şey getiriyor.
Çünkü Cumartesi günü Theatretreffen’de Berlin Tiyatro Ödülü’ne layık görülen oyun yazarı Sivan Ben Yishai’nin özel olarak yazdığı önsözde, 145 yıllık Ibsen metnine sadece rahat, şimdi ambiyanslı bir ambiyans eklemekle ilgili değil. , daha çok her şey hakkında Personel – Helmer’lar ve onların salon arkadaşlarına ek olarak, ayrıca postacı, hizmetçi ve dadı – asi bir şekilde söz sahibi olur ve karakter hiyerarşisini neşeyle karıştırır. Daha da önemlisi, oyuna kendi bakış açılarıyla, aksi takdirde gizli kalacak çeşitli sosyal bağları ve motivasyonları ön plana çıkarırlar.
İlk andan itibaren olay örgüsünün çerçevesi, sevimli bebek hanımefendi Nora’nın küçük kapsamından, ne kadar önemsiz olursa olsun her karakterin aksiyon kapsamına kadar muazzam bir şekilde genişliyor. Üç çocuk bile bu kez Ivna Zic tarafından yazılmış (Gerhild Steinbuch üçüncü bir yazardır) ilginç yansıtıcı diyaloglar alıyor. Bu nedenle, Felicitas Brucker’ın uzatılmış parçayı mimari bir metafor olarak gördüğünü ve Vivia Schudt’un dikey bir oyun alanı olarak ters çevrilmiş bir ev cephesi inşa ettiğini anlamak kolaydır. Bu yüzden gecenin kahramanı, Nora’nın kız arkadaşı Christine Svetlana Belesova’nın bir ev olduğunu ilan ediyor. Ve sonra tırmanın, kayın, zıplayın, evet, Helmers & Co. görkemli bir şekilde planladıkları yaşam kurguları gibi bu titrek eve doğru ilerliyorlar.
Temel olarak böylesine plastik bir resimle, oyuncuların bu resim üzerindeki çalışmaları, elbette, öncelikle, özellikle Katharina Bach’ın muhteşem bir şekilde kullandığı ve Nora’sını ressamca marazi pozlara iten jimnastik vücut kontrolüdür. Ama aynı zamanda statik olma tehlikesini de barındırıyor ki bu maalesef o akşam meydana geldi çünkü kaldırma teknolojisi greve gitti, her şey yalnızca bir saat geç başladı ve nihayetinde tüm resimler gösterilemedi.
Hastalık nedeniyle Thomas Schmauser, şantajcı Krogstad’ın yerine kahramanca devreye giren Bernardo Arias Porras’ı da almak zorunda kaldı. Katharina Bach, alışılmadık derecede sert, değerli bir sürtük, tehlikeli bir Nora olarak kendini daha da acımasızca iplere attı. Bir örümcek maymunu olarak Nora, radikal gerçek hayat arayışındaki bir rock kadını olarak Nora. Sonunda, büyük ev metaforunun yeniden eridiği, neredeyse nefes kesici bir solo.
nora bu Cumartesi saat 19.30’da Haus der Berliner Festspiele’de tekrar oynanacak. Tiyatro Buluşması 29 Mayıs’a kadar devam ediyor. Biletler ve program www.berlinerfestspiele.de adresinde