Ev
iklim
Son Nesil Volksbühne’ye geliyor: Ziyaret bir işgal değildir
Rosa-Luxemburg-Platz’daki tiyatro bir zamanlar aktivistler için bir savaş alanıydı. Şimdi René Pollesch son nesli eve getiriyor. Bir yorum.
Ulrich Seidler
“Sanat özgür kalır”: 2019’da Volksbühne aynı zamanda pek çok demo için de zemin oluşturdu.dpa
Birkaç gün önce Volksbühne, programa dahil edilecek ek bir etkinliği duyurdu ve o zamandan beri küçük bir şoku sindirip yeni bir kelimeyi çiğniyoruz: “ev ziyareti”. Tabii ki önce Squatting’i okuduk ve karışık anılar sular altında kaldı. Bir şey yok muydu? Volksbühne, 2017 yılında işgalcilerin binayı ele geçirmesi ve o zamanki yönetmen Chris Dercon’un burayı mahvetmeye çalışmasına müdahale etmesi üzerine polis tarafından tahliye edilmek zorunda kaldı. Birçoğu bu müdahaleyi memnuniyetle karşıladı ve hatta o zaman bile bunun bir “meslek” değil, “sanatsal bir olay” olduğunu iddia ederek ifadeyi değiştirdi.
Volksbühne’nin şu anki yöneticisi René Pollesch de destekçilerden biriydi ve işgalcilerin işbirliği daveti olarak kabul ettiği sempatisini dile getirdi. Pollesch göreve gelir gelmez onları hemen almak istediler. Ama sonuçta kastedilen bu değildi… Bu arada, geçmişin müdahalecileri, çılgın aşı komplocuları ve Putin dostları tarafından umutsuzca parçalanmış ve anlaşmazlığa düşmüş durumdalar ve altüst ediliyorlar.
Uyku yerleri: Volksbühne’de çalışma ışığı
arayan bulur
Bu itibarla ziyaret esasına göre temasa geçilmesi ve diyalog kurulmasında sakınca yoktur. Ziyaret kelimesi geçici ve ayrılığı içinde barındırır. Ancak neolojizm ziyareti başka bir şey yapar, aynı zamanda “böyle” kelimesinin köküne de dikkat çeker – onda merak ve sonuçlara açıklık vardır. Aslında yüksek profilli ablukaların tam tersi. Başarılar dileriz.
Son nesil tarafından ev ziyareti. 16 Haziran, saat 20:00 Volksbühne’de, www.volksbuehne.berlin’de 3 Euro standart fiyatla biletler
iklim
Son Nesil Volksbühne’ye geliyor: Ziyaret bir işgal değildir
Rosa-Luxemburg-Platz’daki tiyatro bir zamanlar aktivistler için bir savaş alanıydı. Şimdi René Pollesch son nesli eve getiriyor. Bir yorum.
Ulrich Seidler
“Sanat özgür kalır”: 2019’da Volksbühne aynı zamanda pek çok demo için de zemin oluşturdu.dpa
Birkaç gün önce Volksbühne, programa dahil edilecek ek bir etkinliği duyurdu ve o zamandan beri küçük bir şoku sindirip yeni bir kelimeyi çiğniyoruz: “ev ziyareti”. Tabii ki önce Squatting’i okuduk ve karışık anılar sular altında kaldı. Bir şey yok muydu? Volksbühne, 2017 yılında işgalcilerin binayı ele geçirmesi ve o zamanki yönetmen Chris Dercon’un burayı mahvetmeye çalışmasına müdahale etmesi üzerine polis tarafından tahliye edilmek zorunda kaldı. Birçoğu bu müdahaleyi memnuniyetle karşıladı ve hatta o zaman bile bunun bir “meslek” değil, “sanatsal bir olay” olduğunu iddia ederek ifadeyi değiştirdi.
Volksbühne’nin şu anki yöneticisi René Pollesch de destekçilerden biriydi ve işgalcilerin işbirliği daveti olarak kabul ettiği sempatisini dile getirdi. Pollesch göreve gelir gelmez onları hemen almak istediler. Ama sonuçta kastedilen bu değildi… Bu arada, geçmişin müdahalecileri, çılgın aşı komplocuları ve Putin dostları tarafından umutsuzca parçalanmış ve anlaşmazlığa düşmüş durumdalar ve altüst ediliyorlar.
Uyku yerleri: Volksbühne’de çalışma ışığı
arayan bulur
Bu itibarla ziyaret esasına göre temasa geçilmesi ve diyalog kurulmasında sakınca yoktur. Ziyaret kelimesi geçici ve ayrılığı içinde barındırır. Ancak neolojizm ziyareti başka bir şey yapar, aynı zamanda “böyle” kelimesinin köküne de dikkat çeker – onda merak ve sonuçlara açıklık vardır. Aslında yüksek profilli ablukaların tam tersi. Başarılar dileriz.
Son nesil tarafından ev ziyareti. 16 Haziran, saat 20:00 Volksbühne’de, www.volksbuehne.berlin’de 3 Euro standart fiyatla biletler