Ev
tiyatro
Zorla Mağdurluk: Üç Renkli Kız Kardeş
Tiyatro kolektifi Glossy Pain, Çehov’un üzerine yazar ve şimdiki zamanda toplumsal eleştiri ve yorgunluk için yeterli nedenler bulur. mizah, yardım et!
Ulrich Seidler
“Sistalar!” Soldan sağa üç kız kardeş: Ivy (Pia Amofa-Antwi), Masha (Diana Marie Müller), Olivia (Isabelle Redfern).kamil canus
Dick, tiyatro topluluğu Glossy Pain’in Volksbühne’deki konuk prodüksiyonları “Sistas!” ile tatbik etmek istediği tahtadır. Ve üstesinden gelmek daha kolay değil çünkü dramaturji birkaç katmanı üst üste yapıştırıyor. Golda Barton, Çehov’un “Üç Kız Kardeşi” adını verdi ve yeniden birleşmeden sonra olayları Batı Berlin’e aktardı: Burada üç renkli kız kardeş, doğum günlerini kutlamak için Zehlendorf apartmanında buluşuyor, daha önce Almanya’da konuşlanmış bir GI olan baba (Aloysius Itoka) dışarı çıkıyor. yeni hayatını ziyaret etmek için geri döner ve girişimci komşusu Natty (Amanda Babei Vieira) ile çıkmaya başlar.
HAU’daki kapsayıcı Limitsiz Festival: Zaten bizde ne görüyorsunuz?
Askerler gittikten sonra Çehov oyununun yarattığı geride kalma atmosferi, Amerikan birliklerinin ayrılmasından sonra buradaki havayı da bozuyor. En büyük kız kardeş Olivia (Isabelle Redfern), yüksek oranda göçmen öğrenci bulunan bir Neukölln okulundaki öğretmenlik işi nedeniyle bunalıma girmiştir. Ortanca olan Masha (Diana Marie Müller) daha kaygısızdır, sonuçta o, Masha’nın başka birinden hamile kalmasını bir meydan okuma olarak gören zengin uzun süreli öğrenci Joachim’in yüküdür. En gençleri olan Ivy (Pia Amofa-Antwi), oyuncu olmak istiyor.
Çeşitlilik iddiasıyla tiyatro profesyonelleri
Diyaloglar, melodram ve sitcom arasında hafif bir genlikle birlikte dalgalanıyor. Çehov’dan farklı olarak yaşlı beyaz adamlara, yapısal ırkçılık, kültürel sahiplenme, ötekileştirme, feminizm, kimlik siyaseti gibi konularda oldukça organik bir şekilde örülmüş söylem döngülerinden kaynaklanan, mümkünse yutulan yaşam arzusu, yorgun teslimiyet için ihtiyaç yoktur. doğruluk tuzakları Zoraki kurban rolünü kabul etmeye hiç niyeti olmayan kadınlara ilmik ve zincir gibi dolanıyorlar. Dramaturji, tartışmanın hiçbir yönünün ihmal edilmemesini sağladı ve çeşitlilik iddiasıyla desteklenen bir tiyatro çalışanı olarak kendini yansıtma da bunun bir parçası.
Maya Alban-Zapata: “Eviniz kokuyor. Orada çalışmak istemiyorum.”
Geçmiş GI döneminden görüntülerin büyük ölçekli projeksiyonları, yerleşik bir kılıç yutma numarası, buzlu şeker satış doğaçlaması ve aşırı ayarlanmış Olivia’nın performansa getirdiği Heine’ninkiler de dahil olmak üzere bir avuç sanat şarkısı, el kitabından rahatlama sağlar. tiyatro kaynaklarından Komedi yeteneğini bir Asya klişe stand-up’ında sergileyen ve sakin kültürel söylem katılımcısından samuray ve atıştırmalık satıcısına neredeyse sorunsuz bir şekilde geçen virtüöz piyanist Ming (Soo Jin) eşlik ediyor.
Birlikte düşünmeye davet
Katharina Stoll ve Isabelle Redfern yönetmen olarak sorumlular, ancak açıkçası birçok kişi düşündü ve söz sahibi oldu ve seyirciler de kendilerinin yakalanıp birlikte düşünüldüklerini hissedebiliyorlar. Giderek daha hızlı dönen ve gittikçe daha fazla yükselen söylemin neşesiz amaçsızlığı ve umutsuzluğu tarafından rahatsız edilmek sorun değil. Mizah her zaman ateşlenmese bile, denendiği için mutlusunuz ve kendinizi davet edilmiş hissedebiliyorsunuz.
kız kardeşler! Volksbühne (3. kat), 17, 20, 21, 19:00, biletler Tel.: 030 24065777 veya www.volksbuehne.berlin
tiyatro
Zorla Mağdurluk: Üç Renkli Kız Kardeş
Tiyatro kolektifi Glossy Pain, Çehov’un üzerine yazar ve şimdiki zamanda toplumsal eleştiri ve yorgunluk için yeterli nedenler bulur. mizah, yardım et!
Ulrich Seidler
“Sistalar!” Soldan sağa üç kız kardeş: Ivy (Pia Amofa-Antwi), Masha (Diana Marie Müller), Olivia (Isabelle Redfern).kamil canus
Dick, tiyatro topluluğu Glossy Pain’in Volksbühne’deki konuk prodüksiyonları “Sistas!” ile tatbik etmek istediği tahtadır. Ve üstesinden gelmek daha kolay değil çünkü dramaturji birkaç katmanı üst üste yapıştırıyor. Golda Barton, Çehov’un “Üç Kız Kardeşi” adını verdi ve yeniden birleşmeden sonra olayları Batı Berlin’e aktardı: Burada üç renkli kız kardeş, doğum günlerini kutlamak için Zehlendorf apartmanında buluşuyor, daha önce Almanya’da konuşlanmış bir GI olan baba (Aloysius Itoka) dışarı çıkıyor. yeni hayatını ziyaret etmek için geri döner ve girişimci komşusu Natty (Amanda Babei Vieira) ile çıkmaya başlar.
HAU’daki kapsayıcı Limitsiz Festival: Zaten bizde ne görüyorsunuz?
Askerler gittikten sonra Çehov oyununun yarattığı geride kalma atmosferi, Amerikan birliklerinin ayrılmasından sonra buradaki havayı da bozuyor. En büyük kız kardeş Olivia (Isabelle Redfern), yüksek oranda göçmen öğrenci bulunan bir Neukölln okulundaki öğretmenlik işi nedeniyle bunalıma girmiştir. Ortanca olan Masha (Diana Marie Müller) daha kaygısızdır, sonuçta o, Masha’nın başka birinden hamile kalmasını bir meydan okuma olarak gören zengin uzun süreli öğrenci Joachim’in yüküdür. En gençleri olan Ivy (Pia Amofa-Antwi), oyuncu olmak istiyor.
Çeşitlilik iddiasıyla tiyatro profesyonelleri
Diyaloglar, melodram ve sitcom arasında hafif bir genlikle birlikte dalgalanıyor. Çehov’dan farklı olarak yaşlı beyaz adamlara, yapısal ırkçılık, kültürel sahiplenme, ötekileştirme, feminizm, kimlik siyaseti gibi konularda oldukça organik bir şekilde örülmüş söylem döngülerinden kaynaklanan, mümkünse yutulan yaşam arzusu, yorgun teslimiyet için ihtiyaç yoktur. doğruluk tuzakları Zoraki kurban rolünü kabul etmeye hiç niyeti olmayan kadınlara ilmik ve zincir gibi dolanıyorlar. Dramaturji, tartışmanın hiçbir yönünün ihmal edilmemesini sağladı ve çeşitlilik iddiasıyla desteklenen bir tiyatro çalışanı olarak kendini yansıtma da bunun bir parçası.
Maya Alban-Zapata: “Eviniz kokuyor. Orada çalışmak istemiyorum.”
Geçmiş GI döneminden görüntülerin büyük ölçekli projeksiyonları, yerleşik bir kılıç yutma numarası, buzlu şeker satış doğaçlaması ve aşırı ayarlanmış Olivia’nın performansa getirdiği Heine’ninkiler de dahil olmak üzere bir avuç sanat şarkısı, el kitabından rahatlama sağlar. tiyatro kaynaklarından Komedi yeteneğini bir Asya klişe stand-up’ında sergileyen ve sakin kültürel söylem katılımcısından samuray ve atıştırmalık satıcısına neredeyse sorunsuz bir şekilde geçen virtüöz piyanist Ming (Soo Jin) eşlik ediyor.
Birlikte düşünmeye davet
Katharina Stoll ve Isabelle Redfern yönetmen olarak sorumlular, ancak açıkçası birçok kişi düşündü ve söz sahibi oldu ve seyirciler de kendilerinin yakalanıp birlikte düşünüldüklerini hissedebiliyorlar. Giderek daha hızlı dönen ve gittikçe daha fazla yükselen söylemin neşesiz amaçsızlığı ve umutsuzluğu tarafından rahatsız edilmek sorun değil. Mizah her zaman ateşlenmese bile, denendiği için mutlusunuz ve kendinizi davet edilmiş hissedebiliyorsunuz.
kız kardeşler! Volksbühne (3. kat), 17, 20, 21, 19:00, biletler Tel.: 030 24065777 veya www.volksbuehne.berlin