Merhaba Forumdaşlar!
Herkese selam! Uzun zamandır YKS tercihlerine dair konuşmalar dönüyor ve ben de konuyu farklı açılardan tartışmaya açmak istedim. Hepimiz biliyoruz ki YKS tercihi sadece bir “puan – sıralama” meselesi değil; aynı zamanda gelecek planlarımızı, beklentilerimizi, hatta aile ve toplum baskısını bile kapsayan geniş bir süreç. Burada sizlerle bu sürece hem erkeklerin daha objektif ve veri odaklı bakışlarını hem de kadınların daha çok duygusal ve toplumsal etkiler üzerinden yaptığı değerlendirmeleri karşılaştırarak bir beyin fırtınası yapmak istiyorum. Siz de kendi deneyimlerinizi, fikirlerinizi ve yaşadığınız ikilemleri paylaşabilirsiniz.
---
Erkeklerin Veri Odaklı Yaklaşımı
Forumlarda ve çevremde gözlemlediğim kadarıyla erkek öğrenciler tercihler konusunda daha çok “net tablolar, başarı sıraları ve iş garantisi” gibi somut verilere bakıyor. Onların yaklaşımı genelde şu adımlar üzerine kuruluyor:
1. Sıralama Analizi: “Kaç bininciyim? Bu puanla en iyi hangi üniversiteyi yazabilirim?”
2. Bölümün İş Olanakları: “Bu bölümü bitirince iş bulma ihtimalim ne kadar?”
3. Üniversitenin İtibarı: “Diploma bana hangi kapıları açar?”
Bu yaklaşım, rakamlara güvenmek isteyenlerin içini rahatlatıyor. Örneğin mühendislik tercih edecek bir erkek öğrenci, önce ÖSYM’nin kontenjanlarını, geçen yılki taban puanlarını açıyor; sonra da “hangi şehir, hangi fakülte daha iyi” diye bir Excel tablosu çıkarıyor. Bence bu, tamamen kontrol hissi yaratmaya dönük bir tutum. Ancak burada atlanan nokta şu: Hayat sadece istatistiklerden ibaret değil.
---
Kadınların Duygusal ve Toplumsal Etkiler Odaklı Yaklaşımı
Kadın öğrencilerde ise daha çok duygular, çevre etkileri ve gelecekteki yaşam kalitesi öne çıkıyor. Konuya şu sorularla yaklaşıyorlar:
1. Şehir Hayatı: “Orada yaşamak bana huzur verir mi? Ailemden çok uzak olabilir miyim?”
2. Toplumsal Rol: “Bu bölüm bana sadece iş değil, sosyal statü de kazandırır mı?”
3. Kişisel Uyum: “Gerçekten bu mesleği seviyor muyum, yoksa çevremin istediği için mi yazıyorum?”
Burada ilginç olan nokta, kadınların genellikle daha çok “gelecekte kendimi nasıl hissederim?” sorusuna yoğunlaşmaları. Örneğin, öğretmenlik tercih eden bir kadın öğrenci, “Ben bu işi seviyorum, çocuklarla olmak bana huzur veriyor” diyerek hareket edebiliyor. Bu, erkeklerin Excel tablolarından çok farklı bir bakış. Bir anlamda kalp ve akıl çatışması diyebiliriz.
---
Veri ve Duyguların Çatıştığı Noktalar
İşte forumlarda en çok gördüğüm tartışma burada başlıyor:
- Erkekler diyor ki: “Bak, mezun olduğunda işsizlik oranları ortada. Mantıklı olanı seç.”
- Kadınlar ise şöyle cevap veriyor: “Ben mutlu olmayacaksam, sırf iş garantisi için neden yazayım?”
Bu tartışma aslında çok değerli çünkü iki taraf da haklı. Bir yanda ekonomik gerçekler var, diğer yanda bireysel mutluluk. YKS tercihi yaparken aslında hepimiz bu iki kutbun arasında sıkışıyoruz. Peki sizce hangisi ağır basmalı?
---
Toplum Baskısının Rolü
Burada bence cinsiyet fark etmeksizin herkesin üzerinde hissettiği bir baskı var: aile, akrabalar ve toplum. Özellikle erkekler için “iyi maaşlı, güçlü bir meslek” beklentisi çok yüksek. Kadınlar içinse çoğu zaman “güvenli, aile hayatıyla uyumlu bir meslek” vurgusu yapılıyor. Bu durum tercihlerde “özgür karar” verme hakkını kısıtlıyor.
Mesela bazı erkekler, aslında sosyal bilimlere ilgisi olmasına rağmen, “iş bulamazsın” denilerek mühendisliğe yönlendiriliyor. Kadınlarda ise “işin garanti olsun, öğretmenliği yaz” gibi telkinler ön plana çıkıyor. Siz de böyle yönlendirmeler yaşadınız mı?
---
Forumdaşlara Sorular
- Sizce tercihte öncelik iş garantisi mi yoksa kişisel mutluluk mu olmalı?
- Erkeklerin “istatistik odaklı” yaklaşımı sizce güvenilir mi, yoksa fazla mekanik mi?
- Kadınların “duygusal yaklaşımı” sizce daha sağlıklı mı, yoksa fazla riskli mi?
- Aileniz tercihlerinizde ne kadar etkili oldu?
Bu soruları özellikle tartışmayı derinleştirmek için soruyorum. Herkesin farklı deneyimleri var ve burada birbirimize yol gösterebiliriz.
---
Sonuç: İki Yaklaşımı Harmanlamak
Bence en sağlıklı yöntem, iki yaklaşımı birleştirmek. Yani hem rakamlara bakmak hem de duygularımıza kulak vermek. Sadece “iş bulurum” diyerek bir bölüme girmek, mutlu bir kariyer garantisi vermiyor. Aynı şekilde sadece “seviyorum” diyerek tercih yapmak da ekonomik gerçekleri görmezden gelmek oluyor.
Belki de YKS tercihi sürecinde yapılması gereken, erkeklerin veri odaklı tabloları ile kadınların duygusal ve toplumsal hassasiyetlerini harmanlayarak orta yol bulmak.
---
Siz Ne Düşünüyorsunuz?
Ben kendi adıma şunu söyleyeyim: YKS tercihi, bir ömür boyu etkileyecek bir adım değil, ama önemli bir başlangıç. Yanlış tercih yapmak dünyanın sonu değil, fakat doğru düşünülmüş bir tercih geleceği kolaylaştırıyor. O yüzden bu başlıkta herkesin bakış açısını duymak isterim. Belki birbirimize hiç fark etmediğimiz noktaları gösterebiliriz.
Sizce YKS tercihi nasıl yapılmalı? Erkeklerin veri odaklı mı, kadınların duygusal mı, yoksa ikisinin birleşimi mi daha doğru bir yol? Haydi forumdaşlar, tartışmayı başlatalım!
Herkese selam! Uzun zamandır YKS tercihlerine dair konuşmalar dönüyor ve ben de konuyu farklı açılardan tartışmaya açmak istedim. Hepimiz biliyoruz ki YKS tercihi sadece bir “puan – sıralama” meselesi değil; aynı zamanda gelecek planlarımızı, beklentilerimizi, hatta aile ve toplum baskısını bile kapsayan geniş bir süreç. Burada sizlerle bu sürece hem erkeklerin daha objektif ve veri odaklı bakışlarını hem de kadınların daha çok duygusal ve toplumsal etkiler üzerinden yaptığı değerlendirmeleri karşılaştırarak bir beyin fırtınası yapmak istiyorum. Siz de kendi deneyimlerinizi, fikirlerinizi ve yaşadığınız ikilemleri paylaşabilirsiniz.
---
Erkeklerin Veri Odaklı Yaklaşımı
Forumlarda ve çevremde gözlemlediğim kadarıyla erkek öğrenciler tercihler konusunda daha çok “net tablolar, başarı sıraları ve iş garantisi” gibi somut verilere bakıyor. Onların yaklaşımı genelde şu adımlar üzerine kuruluyor:
1. Sıralama Analizi: “Kaç bininciyim? Bu puanla en iyi hangi üniversiteyi yazabilirim?”
2. Bölümün İş Olanakları: “Bu bölümü bitirince iş bulma ihtimalim ne kadar?”
3. Üniversitenin İtibarı: “Diploma bana hangi kapıları açar?”
Bu yaklaşım, rakamlara güvenmek isteyenlerin içini rahatlatıyor. Örneğin mühendislik tercih edecek bir erkek öğrenci, önce ÖSYM’nin kontenjanlarını, geçen yılki taban puanlarını açıyor; sonra da “hangi şehir, hangi fakülte daha iyi” diye bir Excel tablosu çıkarıyor. Bence bu, tamamen kontrol hissi yaratmaya dönük bir tutum. Ancak burada atlanan nokta şu: Hayat sadece istatistiklerden ibaret değil.
---
Kadınların Duygusal ve Toplumsal Etkiler Odaklı Yaklaşımı
Kadın öğrencilerde ise daha çok duygular, çevre etkileri ve gelecekteki yaşam kalitesi öne çıkıyor. Konuya şu sorularla yaklaşıyorlar:
1. Şehir Hayatı: “Orada yaşamak bana huzur verir mi? Ailemden çok uzak olabilir miyim?”
2. Toplumsal Rol: “Bu bölüm bana sadece iş değil, sosyal statü de kazandırır mı?”
3. Kişisel Uyum: “Gerçekten bu mesleği seviyor muyum, yoksa çevremin istediği için mi yazıyorum?”
Burada ilginç olan nokta, kadınların genellikle daha çok “gelecekte kendimi nasıl hissederim?” sorusuna yoğunlaşmaları. Örneğin, öğretmenlik tercih eden bir kadın öğrenci, “Ben bu işi seviyorum, çocuklarla olmak bana huzur veriyor” diyerek hareket edebiliyor. Bu, erkeklerin Excel tablolarından çok farklı bir bakış. Bir anlamda kalp ve akıl çatışması diyebiliriz.
---
Veri ve Duyguların Çatıştığı Noktalar
İşte forumlarda en çok gördüğüm tartışma burada başlıyor:
- Erkekler diyor ki: “Bak, mezun olduğunda işsizlik oranları ortada. Mantıklı olanı seç.”
- Kadınlar ise şöyle cevap veriyor: “Ben mutlu olmayacaksam, sırf iş garantisi için neden yazayım?”
Bu tartışma aslında çok değerli çünkü iki taraf da haklı. Bir yanda ekonomik gerçekler var, diğer yanda bireysel mutluluk. YKS tercihi yaparken aslında hepimiz bu iki kutbun arasında sıkışıyoruz. Peki sizce hangisi ağır basmalı?
---
Toplum Baskısının Rolü
Burada bence cinsiyet fark etmeksizin herkesin üzerinde hissettiği bir baskı var: aile, akrabalar ve toplum. Özellikle erkekler için “iyi maaşlı, güçlü bir meslek” beklentisi çok yüksek. Kadınlar içinse çoğu zaman “güvenli, aile hayatıyla uyumlu bir meslek” vurgusu yapılıyor. Bu durum tercihlerde “özgür karar” verme hakkını kısıtlıyor.
Mesela bazı erkekler, aslında sosyal bilimlere ilgisi olmasına rağmen, “iş bulamazsın” denilerek mühendisliğe yönlendiriliyor. Kadınlarda ise “işin garanti olsun, öğretmenliği yaz” gibi telkinler ön plana çıkıyor. Siz de böyle yönlendirmeler yaşadınız mı?
---
Forumdaşlara Sorular
- Sizce tercihte öncelik iş garantisi mi yoksa kişisel mutluluk mu olmalı?
- Erkeklerin “istatistik odaklı” yaklaşımı sizce güvenilir mi, yoksa fazla mekanik mi?
- Kadınların “duygusal yaklaşımı” sizce daha sağlıklı mı, yoksa fazla riskli mi?
- Aileniz tercihlerinizde ne kadar etkili oldu?
Bu soruları özellikle tartışmayı derinleştirmek için soruyorum. Herkesin farklı deneyimleri var ve burada birbirimize yol gösterebiliriz.
---
Sonuç: İki Yaklaşımı Harmanlamak
Bence en sağlıklı yöntem, iki yaklaşımı birleştirmek. Yani hem rakamlara bakmak hem de duygularımıza kulak vermek. Sadece “iş bulurum” diyerek bir bölüme girmek, mutlu bir kariyer garantisi vermiyor. Aynı şekilde sadece “seviyorum” diyerek tercih yapmak da ekonomik gerçekleri görmezden gelmek oluyor.
Belki de YKS tercihi sürecinde yapılması gereken, erkeklerin veri odaklı tabloları ile kadınların duygusal ve toplumsal hassasiyetlerini harmanlayarak orta yol bulmak.
---
Siz Ne Düşünüyorsunuz?
Ben kendi adıma şunu söyleyeyim: YKS tercihi, bir ömür boyu etkileyecek bir adım değil, ama önemli bir başlangıç. Yanlış tercih yapmak dünyanın sonu değil, fakat doğru düşünülmüş bir tercih geleceği kolaylaştırıyor. O yüzden bu başlıkta herkesin bakış açısını duymak isterim. Belki birbirimize hiç fark etmediğimiz noktaları gösterebiliriz.
Sizce YKS tercihi nasıl yapılmalı? Erkeklerin veri odaklı mı, kadınların duygusal mı, yoksa ikisinin birleşimi mi daha doğru bir yol? Haydi forumdaşlar, tartışmayı başlatalım!