Ev
tiyatro
Hyäne Fischer: Berlin Volksbühne’deki “tam müzikal”
Helene Fischer parodisi isteyen herkes burada yanlış yerde. Ancak bu akşam, kendi kendine empoze edilen siyasi iddia nedeniyle de başarısız oluyor.
Stefan Hochgesand
Volksbühne oyununda Silvia Rieger “Hyäne Fischer – Das totale Musical”dpa
Tavandan sarkan devasa, dairesel bir disk, bir kamera deklanşörünü anımsatabilir, ama aynı zamanda yukarıdan bakıldığında baş döndürücü bir Vertigo merdivenini de andırabilir. Altta: Tepesinde vulva benzeri bir açıklığı olan ve lav boşalma potansiyeli olan kartonpiyer bir yanardağ. Önünde Lara Croft Tomb Raider görünümünde beş savaşçıdan oluşan bir koro var. “Dağlardaki sisi görebiliyor musun?” Uyum bağımlısı olarak birbirleriyle hemfikirdirler. “Fırtınayı hissediyor musun? / Yine vefat edecek.” Hit bardan çıkan şiir albümü, yanında davullar, elektrik bas ve klavyeler, ayrıca Volksbühne’nin orkestra çukurundaki canlı müzik grubundan trombon, korna ve trompet.
Volksbühne’deki volkanların üzerindeki ışık hüzmesiElsa Okazaki
“In the Rush of Time”, “Hyäne Fischer – Das totale Musical”dan bu açılış şarkısının adıdır. Volksbühne oyunundan çok öncesine, 2018 yılına kadar uzanıyor. Hyäne Fischer aslında 2019’da İsrail’de düzenlenen Eurovision Şarkı Yarışması’nda bu sayı ile Avusturya adına yarışmak istiyordu. İşlerin bu noktaya gelmemesinin, Hyäne Fischer’in beraberindeki Haber klipte (bu arada 300.000’den fazla tıklanmış) Obersalzberg-Eva-Braun anısına bakma girişiminde bulunmasıyla da bir ilgisi olabilir; muhtemelen onunla dalga geçmek ve vatan hakkındaki tehlikeli duygular için, ama asla bilemezsiniz.
Bu sırtlan balıkçının tam olarak kim olduğu bugüne kadar bir sır olarak kaldı. O zamanlar Avusturya medyası, bunun şarkıcı Gustav ve ayrıca tesadüfen yazar Stefanie Sargnagel’i de içeren (her halükarda hicivli) hardcore feminist kardeşlik Hysteria ve onların hanedan hayvanı hakkında hicivli bir proje olduğunu iddia etti (bu neredeyse hiç bir tesadüfen) bir sırtlan. Hysteria’nın taleplerinden biri: Adamları ocaktaki yerlerine geri koyun.
Perşembe akşamı, Volksbühne’de panelenmiş Wiener Schnitzel tüketimine karşı bir nefret tiradıyla alıntılanan şarkının ardından başlıyor: “Mezbaha atıklarından yapılan Todeslappen”. Tek başına, Avusturya’yı hor gören Marie Rosa Tietjen tarafından icra ediliyor, sanki Elfriede Jelinek veya Peter Handke yorgun bir isyan palyaçosuyla kahvaltı yapmış gibi görünüyor.
Oyunun neşeli başlığının cazibesine kapılarak Volksbühne’ye gelen herkes, örneğin Carolin Kebekus’un “Breathless through the Night” ironik versiyonu tarzında bir Helene Fischer parodi şovunu deneyimlemeye gelen herkes şaşıracak: oyun ( Metin: Lydia Haider) kötü yağlanmış bir monolog makinesidir. Katılan beş Volksbühne aktrisinin (Kathrin Angerer, Rosa Lembeck, Silvia Rieger, Marie Rosa Tietjen, Katharina Maria Trenk) her birinin kendi etkileşimsiz monoloğunu okumasına izin verilir. Bazıları diğerlerinden daha iyi: Silvia Rieger, Dada ciddiyetinde, saçma bir Sofokles’teki anti-Antigone gibi geliyor, bunda bir şeyler var.
Ancak: Hiçbir şey tüm bu monologları tek bir olay örgüsünde toplamaz. Farklı mizaçlara sahip beş kadının muhtemelen hepsinin anaerkillik için savaşmak üzere işe alınması gerçeğiyle (ancak çok gizemli bir şekilde) bir arada tutuluyorlar – aynı zamanda kendisini anti-faşist olarak gören ancak hiçbir şekilde şiddet içermeyen: ” Biz psikopat katilleriz / We are die Faschoficker” diyor diğer şarkılardan biri. Bir diğerinde, meşe ve kayın ağaçları arasındaki Alman (veya Alman-Avusturya?) orman bağlantısı, sis yere yakınken alay ediliyor.
Volksbühne’de vulva benzeri bir açıklığa sahip volkanElsa Okazaki
Feminizme veya antifaşizme karşı bir şey yok. Ancak: burada hiçbir şey orijinal değil, oldukça kaba kuvvet. Tiyatrocular, sistematik olarak ülkedeki sosyal söylemle ne kadar ilgili olduklarını tartışıyorlarsa, “Hyäne Fischer – Das totale Musical”ı halının altına süpürmeliler veya bir kaldırma platformu kullanarak bodruma gömmelidirler. Aslında iyi bir kaçış eğlencesi de değil. Ancak prömiyer seyircisini neşelendirmek son derece kolaydır: “Kıçınıza sıçın”, “lulu ye” gibi terimler veya bardağın yarısı dolu değil, kirli olduğu konuşmaları duyulduğunda, koltuk sıraları kıkırdamaya başlar.
Üzgün karnabahar penisleri
Gecenin öne çıkan özelliği: Kathrin Angerer’in “Hodenlos an die Macht”ı Helene Fischer’in “Breathless through the night” melodisine (az ya da çok) yorumu. Biraz ince bir sesle ve Helene Fischer’den çok Marianne Rosenberg’e daha yakın – ama en azından bir iddiayla. Bu arada tamamen cis-bayan olmayan gerçekten güçlü kadın korosu da bu sayı ile beste yapabilir. Bu arada, sadece bu akşam son alkış için sahneye çıkan “gerçek” Hyäne Fischer, şarkıyı bir ay önce, tabiri caizse Volksbühne prömiyerinin ön single’ı olarak yayınladı.
Sırtlan Fisher ve Kurdwin AyubElsa Okazaki
“Hyena Fisherman” bir anti-müzikaldir. Nazileri baltalarla dövmek gibi, yapısızlaştırılmış gürültü izleri hoş bir sürpriz. Daha sonra bir çiçek beyninin veya Botticelli istiridyelerinin önünde Gelecek-Rönesans kıyafetleri içinde olan beş savaşçı, görünüşe göre bize ataerkilliğin son günleri için bir parıltı (konsept ve sanatsal yönetmen: Marlene Engel) vermeyi amaçlıyor. Sahnenin kenarında, çarpan dalgaları andıran süslemeler var, aynı zamanda karnabahar meşe palamudu ile bükülen penisler de var. Trompet zaten kıyamet gibi çalıyor. Belki de akşamın sonunun birçok yuhalamayla gölgeleneceğinden şüpheleniyor.
Hyena Fisher – Toplam Müzikal. 12, 14 Kasım, 3, 16, 28, 31 Aralık tarihlerinde Volksbühne’de, biletler Tel.: 24065777 veya www.volksbuehne.berlin altında
tiyatro
Hyäne Fischer: Berlin Volksbühne’deki “tam müzikal”
Helene Fischer parodisi isteyen herkes burada yanlış yerde. Ancak bu akşam, kendi kendine empoze edilen siyasi iddia nedeniyle de başarısız oluyor.
Stefan Hochgesand
Volksbühne oyununda Silvia Rieger “Hyäne Fischer – Das totale Musical”dpa
Tavandan sarkan devasa, dairesel bir disk, bir kamera deklanşörünü anımsatabilir, ama aynı zamanda yukarıdan bakıldığında baş döndürücü bir Vertigo merdivenini de andırabilir. Altta: Tepesinde vulva benzeri bir açıklığı olan ve lav boşalma potansiyeli olan kartonpiyer bir yanardağ. Önünde Lara Croft Tomb Raider görünümünde beş savaşçıdan oluşan bir koro var. “Dağlardaki sisi görebiliyor musun?” Uyum bağımlısı olarak birbirleriyle hemfikirdirler. “Fırtınayı hissediyor musun? / Yine vefat edecek.” Hit bardan çıkan şiir albümü, yanında davullar, elektrik bas ve klavyeler, ayrıca Volksbühne’nin orkestra çukurundaki canlı müzik grubundan trombon, korna ve trompet.
Volksbühne’deki volkanların üzerindeki ışık hüzmesiElsa Okazaki
“In the Rush of Time”, “Hyäne Fischer – Das totale Musical”dan bu açılış şarkısının adıdır. Volksbühne oyunundan çok öncesine, 2018 yılına kadar uzanıyor. Hyäne Fischer aslında 2019’da İsrail’de düzenlenen Eurovision Şarkı Yarışması’nda bu sayı ile Avusturya adına yarışmak istiyordu. İşlerin bu noktaya gelmemesinin, Hyäne Fischer’in beraberindeki Haber klipte (bu arada 300.000’den fazla tıklanmış) Obersalzberg-Eva-Braun anısına bakma girişiminde bulunmasıyla da bir ilgisi olabilir; muhtemelen onunla dalga geçmek ve vatan hakkındaki tehlikeli duygular için, ama asla bilemezsiniz.
Bu sırtlan balıkçının tam olarak kim olduğu bugüne kadar bir sır olarak kaldı. O zamanlar Avusturya medyası, bunun şarkıcı Gustav ve ayrıca tesadüfen yazar Stefanie Sargnagel’i de içeren (her halükarda hicivli) hardcore feminist kardeşlik Hysteria ve onların hanedan hayvanı hakkında hicivli bir proje olduğunu iddia etti (bu neredeyse hiç bir tesadüfen) bir sırtlan. Hysteria’nın taleplerinden biri: Adamları ocaktaki yerlerine geri koyun.
Perşembe akşamı, Volksbühne’de panelenmiş Wiener Schnitzel tüketimine karşı bir nefret tiradıyla alıntılanan şarkının ardından başlıyor: “Mezbaha atıklarından yapılan Todeslappen”. Tek başına, Avusturya’yı hor gören Marie Rosa Tietjen tarafından icra ediliyor, sanki Elfriede Jelinek veya Peter Handke yorgun bir isyan palyaçosuyla kahvaltı yapmış gibi görünüyor.
Oyunun neşeli başlığının cazibesine kapılarak Volksbühne’ye gelen herkes, örneğin Carolin Kebekus’un “Breathless through the Night” ironik versiyonu tarzında bir Helene Fischer parodi şovunu deneyimlemeye gelen herkes şaşıracak: oyun ( Metin: Lydia Haider) kötü yağlanmış bir monolog makinesidir. Katılan beş Volksbühne aktrisinin (Kathrin Angerer, Rosa Lembeck, Silvia Rieger, Marie Rosa Tietjen, Katharina Maria Trenk) her birinin kendi etkileşimsiz monoloğunu okumasına izin verilir. Bazıları diğerlerinden daha iyi: Silvia Rieger, Dada ciddiyetinde, saçma bir Sofokles’teki anti-Antigone gibi geliyor, bunda bir şeyler var.
Ancak: Hiçbir şey tüm bu monologları tek bir olay örgüsünde toplamaz. Farklı mizaçlara sahip beş kadının muhtemelen hepsinin anaerkillik için savaşmak üzere işe alınması gerçeğiyle (ancak çok gizemli bir şekilde) bir arada tutuluyorlar – aynı zamanda kendisini anti-faşist olarak gören ancak hiçbir şekilde şiddet içermeyen: ” Biz psikopat katilleriz / We are die Faschoficker” diyor diğer şarkılardan biri. Bir diğerinde, meşe ve kayın ağaçları arasındaki Alman (veya Alman-Avusturya?) orman bağlantısı, sis yere yakınken alay ediliyor.
Volksbühne’de vulva benzeri bir açıklığa sahip volkanElsa Okazaki
Feminizme veya antifaşizme karşı bir şey yok. Ancak: burada hiçbir şey orijinal değil, oldukça kaba kuvvet. Tiyatrocular, sistematik olarak ülkedeki sosyal söylemle ne kadar ilgili olduklarını tartışıyorlarsa, “Hyäne Fischer – Das totale Musical”ı halının altına süpürmeliler veya bir kaldırma platformu kullanarak bodruma gömmelidirler. Aslında iyi bir kaçış eğlencesi de değil. Ancak prömiyer seyircisini neşelendirmek son derece kolaydır: “Kıçınıza sıçın”, “lulu ye” gibi terimler veya bardağın yarısı dolu değil, kirli olduğu konuşmaları duyulduğunda, koltuk sıraları kıkırdamaya başlar.
Üzgün karnabahar penisleri
Gecenin öne çıkan özelliği: Kathrin Angerer’in “Hodenlos an die Macht”ı Helene Fischer’in “Breathless through the night” melodisine (az ya da çok) yorumu. Biraz ince bir sesle ve Helene Fischer’den çok Marianne Rosenberg’e daha yakın – ama en azından bir iddiayla. Bu arada tamamen cis-bayan olmayan gerçekten güçlü kadın korosu da bu sayı ile beste yapabilir. Bu arada, sadece bu akşam son alkış için sahneye çıkan “gerçek” Hyäne Fischer, şarkıyı bir ay önce, tabiri caizse Volksbühne prömiyerinin ön single’ı olarak yayınladı.
Sırtlan Fisher ve Kurdwin AyubElsa Okazaki
“Hyena Fisherman” bir anti-müzikaldir. Nazileri baltalarla dövmek gibi, yapısızlaştırılmış gürültü izleri hoş bir sürpriz. Daha sonra bir çiçek beyninin veya Botticelli istiridyelerinin önünde Gelecek-Rönesans kıyafetleri içinde olan beş savaşçı, görünüşe göre bize ataerkilliğin son günleri için bir parıltı (konsept ve sanatsal yönetmen: Marlene Engel) vermeyi amaçlıyor. Sahnenin kenarında, çarpan dalgaları andıran süslemeler var, aynı zamanda karnabahar meşe palamudu ile bükülen penisler de var. Trompet zaten kıyamet gibi çalıyor. Belki de akşamın sonunun birçok yuhalamayla gölgeleneceğinden şüpheleniyor.
Hyena Fisher – Toplam Müzikal. 12, 14 Kasım, 3, 16, 28, 31 Aralık tarihlerinde Volksbühne’de, biletler Tel.: 24065777 veya www.volksbuehne.berlin altında