Nisan 2018'de, Castorf'un halefi Chris Dercon'un şirketi mali krize sürüklemesinin ardından Klaus Dörr, Volksbühne'nin yönetimini başlangıçta geçici olarak, ardından düzenli olarak devraldı. Yaz aylarında René Pollesch geldiğinde Dörr'ün görev süresi kararlaştırıldığı gibi sona erecek. Zor başlangıcın ardından son iki sezonu artık pandemi ve onu kontrol altına almaya yönelik tedbirlerle şekillendi. Meslek hayatına sağlık sektöründe başlayan Dörr, enfeksiyon sürecinin durdurulması gerektiğinin farkında ancak bunu sağlayacak önlemlerin yeterince hedeflenmediğine inanıyor. Geçtiğimiz hafta yayınlanan, kültür ve spor tesislerinin kontrollü açılmasına ilişkin uzman konseptinin ortak başlatıcılarındandır. Ayrıca Berlin'deki kültür kurumlarının perakendecilerle birlikte yeniden açılma konusunda ısrarcı olduklarını belirten açık bir mektuba da imza attı.
Berlin gazetesi: Sayın Dörr, Corona krizi şirketinizi özellikle kötü etkiledi çünkü zaten kısa olan görev süreniz yaz aylarında sona eriyor. Çok mu iptal etmek zorunda kaldınız?
Klaus Dörr: Yaz başındaki planlamamızda zaten ikinci bir dalgayı hesaba katmıştık. Ancak çoğumuz kapatmanın bu kadar uzun süreceğini düşünmezdik. Şu ana kadar elimizde, Fritz Kater'in “Olduğun Gibi Gel (jokastematerial)” adlı eserinin dünya prömiyeri de dahil olmak üzere, henüz gün ışığına çıkmamış yalnızca iki bitmiş yapımımız var. “Diaspora Europa” festivali ve son olarak Claudia Bauer ve Alexander Eisenach'ın prömiyerleri gibi pek çok şeyi dijital olarak erişilebilir hale getirdik. Örneğin Stefan Pucher ve ekibi de temelden yeniden düşündüler ve artık “Kassandra” uyarlamasını yalnızca filme uygulayacaklar.
Normalden daha az mı çalışıyorsunuz?
Yüzde elli diyebilirim. Devlete ait şirketler (DT, Gorki, Parkaue, Konzerthaus ve Volksbühne) 1 Ocak'tan bu yana yalnızca resmi olarak kısa çalışma yardımlarına başvuruda bulunabiliyor. Bu, iş gücümüzün yaklaşık yarısını etkiliyor.
BLZ/Benjamin Pritzkuleit
Niyet
Klaus Dörr1961 yılında Neustadt an der Weinstraße'de doğdu, hemşirelik eğitiminin ardından Berlin'de ekonomi okudu. Tezini tiyatro kariyerinin ilk durağı olan Berliner Ensemble hakkında yazdı.
1999'dan beri Armin Petras'la birlikte Maxim Gorki Tiyatrosu'nun genel müdürlüğünü üstlenene kadar bağımsız sahnede yapımcı ve danışman olarak çalıştı. Her ikisi de 2013 yılında Staatsschauspiel Stuttgart'a taşındı.
Mart 2018'de Volksbühne yöneticisi Chris Dercon'un gelecekteki genel müdürü olarak tanıtılan Dörr, ayrıldıktan sonra evin yönetimini devraldı. 2021 yazında filmi yönetmen René Pollesch'e devredecek.
Daha fazla çaba gerektiren alanlar da var mı?
Var. Yönetimin, halkla ilişkilerin ve Haber departmanının elbette yapacak daha çok işi var. Kısa çalışma başvurularının yapılması gerekiyor, programın çekilmesi ve kurgulanması gerekiyor, her ay biri analog biri dijital olmak üzere iki program geliştiriyoruz. Bu bir paradoks: Bazı çalışma alanları haftalarca ve aylarca neredeyse tamamen kapanmaya zorlandı.
Topluluk nasıl gidiyor? Sizinle sözleşme imzalayan herkes, kendilerini tanıtmak için çok kısa bir sürelerinin olduğunu biliyordu ve ardından pandemide oyun planı kayboldu…
Topluluk üyelerimizin iki yıllık sözleşmeleri var. Bu yirmi aylık bir oyun anlamına geliyor ve bunun neredeyse dokuz ayı zaten iptal edildi. Ve kimse ne zaman yeniden açılmamıza izin verileceğini bilmiyor. Sonbaharda, ekiplerle yaptığımız görüşmelerde, mümkün olan en kısa sürede tekrar sahnede çalmak umuduyla repertuvarı şimdilik dijitalleştirmemeye karar verdik. Şubat ayından bu yana yeni parçaları canlı yayınlarda veya kendi film uyarlamalarımızda gösteriyoruz. Bunu öncelikle topluluğumuz için yapıyoruz. Yanıt harika ama izleyenlerin temel düşüncesi şu: Akşamı canlı izlemeyi şimdiden sabırsızlıkla bekliyoruz.
Bu kötü haberle ilgili ruh haliniz nedir?
Ruh halinin bu kadar olumlu olmasına hayret ediyorum. Ama aynı zamanda prova yaptığımız ve ürettiğimiz için de öyle. Öte yandan durum elbette korkuyla da bağlantılı çünkü sahnede görülmezseniz işe alınmazsınız. Topluluklar için durum zor ama bağımsız tiyatro sanatçıları için durum daha da zor.
Ne kadar zamanın kaldı?
Son gösteri 11 Haziran'da, evdeki birlikte son günümüz ise 12 Haziran'da. Kesinlikle zamanı kullanmak istiyoruz! Kültür idaresi spor, kulüp kültürü, müzik ve tiyatro etkinliklerinin yapılabilmesi için hızlı testlerle pilot projeler oluşturmaya çalışıyor. Tabii ki hemen başvurduk. Çünkü geçen her gün topluluğumuz için kaybedilen bir fırsattır.
Oynatılmayan yapımlar ne olacak?
Pandemi öncesi oluşturulan üretimlerimizin hijyen kurallarına uyum sağlamasına gerek yoktur. Meslekler çok büyük, mesafeler çok dar. Bunu kontrol ettik.
Peki pandemiden sonra? Artık onları dışarı çıkaramaz mısın?
Haziran ortasına kadar Volksbühne üzerinde çalışacağız, ardından René Pollesch görevi devralacak.
Bu, her şeyi atmanız gerektiği anlamına mı geliyor?
Gerçekten öyle değil. Yeni yönetimin üstlenmek istediği en az üç yapım var. Sürdürülebilirlik fikri öncelikle sahne tasarımı ve kostümlerle ilgilidir; eğer topluluk değiştirilirse performansları organize etmek ve finanse etmek zordur.
Yeni bir sanat yönetmeninin her zaman yeni bir sanatsal yön anlamına gelmesi hâlâ çağdaş mı?
Evet öyle. Buna ikna oldum. Tiyatroda kimseyi birlikte çalışmaya zorlayamazsınız. Bu yönetmen, yönetmen ekibi ve topluluk için geçerlidir. Yeni yönetim ekibi ayrıca sanatsal çalışanlarla olan sözleşmeleri ellerinden geldiğince uzatmadı. Elbette oyun bu. Salgının daha sıkı koşullarında bu şekilde oynanması gerekip gerekmediği konusunda farklı görüşler var. Muhtemelen ben de aynısını yapardım. Ancak pandemi ne olursa olsun tiyatrolar açısından hiç de iyi olmayan bir gelişme yaşandı.
Yani?
Çok fazla yapım var. Tiyatroların uzun zaman önce frene basması gerekirdi. Bu, pandemiye ilişkin bilgilerle zenginleşerek yeniden düzelecek. Artık hiçbir tiyatro sezon başına 25 prömiyer yayınlamayacak.
Daha az üretilseydi sanatsal bir kayıp olur muydu?
Üretimin fazla olduğunu düşünüyorum. Burada Volksbühne'de değil ama birçok evde. Açıkça söylemek gerekirse, Maxim Gorki Tiyatrosu'nda ve Stuttgart'ta Armin Petras'la çok fazla ve çok hızlı üretim yaptık. Ama bunu biz seçmedik. Eğer bu gişede iki milyon kazanmamız gerektiği anlamına geliyorsa, kaçınılmaz olarak daha fazla üretmek zorundayız. Bu siyasetin emrettiği bir şeydir.
Ev dolu olduğu sürece istediğini yapabilirsin.
Tiyatrolar dört yıldır oldukça iyi durumda, en azından Berlin'de. Ancak unutmamalıyız ki on ya da on beş yıl boyunca sanata ayrılan bütçe, tarife artışlarını telafi etmek için kullanılması gerektiği için sürekli olarak azaltıldı. Bu durum, bu kayıpları konuk performanslarla veya daha fazla sayıda prömiyer ve performansla telafi etme baskısını artırdı. Ama aynı zamanda uyarıyorum: prömiyerlerdeki azalmanın sanatçılar ve bu arada kültürel gazetecilik üzerinde de etkisi var. Sadece fişi çekemezsiniz, sistem karmaşıktır.
Orta vadede salgının sonuçları azalacak mı?
Bunun kayıpsız yapılabileceğine pek inanmıyorum. Şu anda başlangıç bloklarında yer alan drama okullarında iki mezun sınıf bulunmaktadır. Aynı şey burada da geçerli: Hiçbir şey gösteremezseniz hiçbir taahhüt alamazsınız. Gelecek birkaç yıl için tahminim pek olumlu değil. Tiyatro profesyonellerinin beşte birinin yeni iş aramak zorunda kalacağından korkuyorum. Koşulsuz temel gelir gibi halihazırda tartışılmakta olan yaklaşımların bu nedenle acilen ele alınması gerekmektedir.
Pandemi sonrasında tiyatro ve kültüre eskisinden daha az değer mi verilecek? Pandemi sırasında siyasetin kültürü öncelikler listesinde çok üst sıralara koymadığı açıkça ortaya çıktı. Bunun gibi bir şey aynı zamanda vergi mükelleflerinin onlar için ödeme yapma istekliliğini de etkiler.
Kültür Senatörü Klaus Lederer ve Kültürden Sorumlu Devlet Bakanı Monika Grütters, çıkarların uyumunda yer almamızı sağlamak için ellerinden geleni yapıyorlar. Çıkarları birbirine düşürmemek önemlidir, bu nedenle bütünleştirici bir girişimi ve “Spor ve Kültürde Seyircilerin Dönüşü” kılavuzunu aktif bir şekilde destekledik. Temel Kanun tarafından aynı zamanda § 5.3 “Sanat, araştırma ve öğretim özgürlüğü” ile aynı zamanda korunuyor olmamız şu ana kadar benim için şaşırtıcı derecede hoş karşılanmadı. Sanatın özgürlüğü setleri finansmanı da içeren sanat uygulama fırsatı. Dünyanın en zengin toplumlarından biriyiz, bu bir dağıtım meselesi. Söz sahibi olmayı başarmalıyız.
Corona tedbirlerinde zorlanıyor musunuz?
İlk profesyonel hayatımda hemşirelik eğitimi aldım. Yani sadece geçen bahardan beri epidemiyoloji ve enfeksiyon teorisi üzerinde çalışmıyorum. Ekim ayına kadar tüm önlemlerin doğru olduğunu sanıyordum ama Kasım ayındaki kapatma çok kararsızdı. Tiyatrolar Kasım ayından bu yana kapalı, okullar Noel'den bu yana neredeyse kapalı ve tüm ülke önemli ölçüde kapatıldı. Peki şu anda sayıları artıran enfeksiyon olayı nerede gerçekleşti?
Bunun sorumlusu daha bulaşıcı mutasyonlar değil mi?
Ayrıca bir yere nakledilmeleri gerekiyor. Robert Koch Enstitüsü aylardır “yaygın enfeksiyon sürecinden” bahsediyor. Örneğin ekonomi veya yerel ulaşım konusunda neden artık somut çalışmalar yapılmıyor? Beni harekete geçiren şey bu. Tüm hayatın kontrolsüz bir şekilde özel kalması yerine, kamusal yaşamın (tiyatrolar, restoranlar, spor alanları) hijyen kurallarıyla korunması ve buna bağlı olarak azaltılmış ve kontrollü bir şekilde açılmasının daha iyi olduğunu düşünüyorum.
Ama salgının tehlikesini inkar etmiyorsunuz?
Ben ondan uzağım. Senato'nun başlangıçta talep ettiği gibi sadece büyük binayı değil, tüm tiyatroyu kapatan ilk kişi bizdik. Sezon başında tiyatrodaki tüm trafik yollarında maske takmak zorundaydık. Home-office'i erkenden kurduk ve daha da nitelikli hale getirdik. Kamu hayatı dört ay boyunca yeniden kapatıldı ve buna rağmen vakalar hâlâ artıyor mu? Bu arada, bir tiyatro salonunda meydana gelen kanıtlanmış tek bir enfeksiyon vakası bile yok. Yani belli ki tiyatrolar değil.
Bu evde kaderinle mi mücadele ediyorsun? Finansman ve liderlik krizinin ortasında Chris Dercon'un halefi olarak görevi devraldınız ve bir sezon sonra Corona krizine girdiniz.
Tiyatro krizdir. 25 yıldır bu Heiner-Müller cümlesiyle yaşıyorum.
Berlin gazetesi: Sayın Dörr, Corona krizi şirketinizi özellikle kötü etkiledi çünkü zaten kısa olan görev süreniz yaz aylarında sona eriyor. Çok mu iptal etmek zorunda kaldınız?
Klaus Dörr: Yaz başındaki planlamamızda zaten ikinci bir dalgayı hesaba katmıştık. Ancak çoğumuz kapatmanın bu kadar uzun süreceğini düşünmezdik. Şu ana kadar elimizde, Fritz Kater'in “Olduğun Gibi Gel (jokastematerial)” adlı eserinin dünya prömiyeri de dahil olmak üzere, henüz gün ışığına çıkmamış yalnızca iki bitmiş yapımımız var. “Diaspora Europa” festivali ve son olarak Claudia Bauer ve Alexander Eisenach'ın prömiyerleri gibi pek çok şeyi dijital olarak erişilebilir hale getirdik. Örneğin Stefan Pucher ve ekibi de temelden yeniden düşündüler ve artık “Kassandra” uyarlamasını yalnızca filme uygulayacaklar.
Normalden daha az mı çalışıyorsunuz?
Yüzde elli diyebilirim. Devlete ait şirketler (DT, Gorki, Parkaue, Konzerthaus ve Volksbühne) 1 Ocak'tan bu yana yalnızca resmi olarak kısa çalışma yardımlarına başvuruda bulunabiliyor. Bu, iş gücümüzün yaklaşık yarısını etkiliyor.
BLZ/Benjamin Pritzkuleit
Niyet
Klaus Dörr1961 yılında Neustadt an der Weinstraße'de doğdu, hemşirelik eğitiminin ardından Berlin'de ekonomi okudu. Tezini tiyatro kariyerinin ilk durağı olan Berliner Ensemble hakkında yazdı.
1999'dan beri Armin Petras'la birlikte Maxim Gorki Tiyatrosu'nun genel müdürlüğünü üstlenene kadar bağımsız sahnede yapımcı ve danışman olarak çalıştı. Her ikisi de 2013 yılında Staatsschauspiel Stuttgart'a taşındı.
Mart 2018'de Volksbühne yöneticisi Chris Dercon'un gelecekteki genel müdürü olarak tanıtılan Dörr, ayrıldıktan sonra evin yönetimini devraldı. 2021 yazında filmi yönetmen René Pollesch'e devredecek.
Daha fazla çaba gerektiren alanlar da var mı?
Var. Yönetimin, halkla ilişkilerin ve Haber departmanının elbette yapacak daha çok işi var. Kısa çalışma başvurularının yapılması gerekiyor, programın çekilmesi ve kurgulanması gerekiyor, her ay biri analog biri dijital olmak üzere iki program geliştiriyoruz. Bu bir paradoks: Bazı çalışma alanları haftalarca ve aylarca neredeyse tamamen kapanmaya zorlandı.
Topluluk nasıl gidiyor? Sizinle sözleşme imzalayan herkes, kendilerini tanıtmak için çok kısa bir sürelerinin olduğunu biliyordu ve ardından pandemide oyun planı kayboldu…
Topluluk üyelerimizin iki yıllık sözleşmeleri var. Bu yirmi aylık bir oyun anlamına geliyor ve bunun neredeyse dokuz ayı zaten iptal edildi. Ve kimse ne zaman yeniden açılmamıza izin verileceğini bilmiyor. Sonbaharda, ekiplerle yaptığımız görüşmelerde, mümkün olan en kısa sürede tekrar sahnede çalmak umuduyla repertuvarı şimdilik dijitalleştirmemeye karar verdik. Şubat ayından bu yana yeni parçaları canlı yayınlarda veya kendi film uyarlamalarımızda gösteriyoruz. Bunu öncelikle topluluğumuz için yapıyoruz. Yanıt harika ama izleyenlerin temel düşüncesi şu: Akşamı canlı izlemeyi şimdiden sabırsızlıkla bekliyoruz.
Bu kötü haberle ilgili ruh haliniz nedir?
Ruh halinin bu kadar olumlu olmasına hayret ediyorum. Ama aynı zamanda prova yaptığımız ve ürettiğimiz için de öyle. Öte yandan durum elbette korkuyla da bağlantılı çünkü sahnede görülmezseniz işe alınmazsınız. Topluluklar için durum zor ama bağımsız tiyatro sanatçıları için durum daha da zor.
Ne kadar zamanın kaldı?
Son gösteri 11 Haziran'da, evdeki birlikte son günümüz ise 12 Haziran'da. Kesinlikle zamanı kullanmak istiyoruz! Kültür idaresi spor, kulüp kültürü, müzik ve tiyatro etkinliklerinin yapılabilmesi için hızlı testlerle pilot projeler oluşturmaya çalışıyor. Tabii ki hemen başvurduk. Çünkü geçen her gün topluluğumuz için kaybedilen bir fırsattır.
Oynatılmayan yapımlar ne olacak?
Pandemi öncesi oluşturulan üretimlerimizin hijyen kurallarına uyum sağlamasına gerek yoktur. Meslekler çok büyük, mesafeler çok dar. Bunu kontrol ettik.
Peki pandemiden sonra? Artık onları dışarı çıkaramaz mısın?
Haziran ortasına kadar Volksbühne üzerinde çalışacağız, ardından René Pollesch görevi devralacak.
Bu, her şeyi atmanız gerektiği anlamına mı geliyor?
Gerçekten öyle değil. Yeni yönetimin üstlenmek istediği en az üç yapım var. Sürdürülebilirlik fikri öncelikle sahne tasarımı ve kostümlerle ilgilidir; eğer topluluk değiştirilirse performansları organize etmek ve finanse etmek zordur.
Yeni bir sanat yönetmeninin her zaman yeni bir sanatsal yön anlamına gelmesi hâlâ çağdaş mı?
Evet öyle. Buna ikna oldum. Tiyatroda kimseyi birlikte çalışmaya zorlayamazsınız. Bu yönetmen, yönetmen ekibi ve topluluk için geçerlidir. Yeni yönetim ekibi ayrıca sanatsal çalışanlarla olan sözleşmeleri ellerinden geldiğince uzatmadı. Elbette oyun bu. Salgının daha sıkı koşullarında bu şekilde oynanması gerekip gerekmediği konusunda farklı görüşler var. Muhtemelen ben de aynısını yapardım. Ancak pandemi ne olursa olsun tiyatrolar açısından hiç de iyi olmayan bir gelişme yaşandı.
Yani?
Çok fazla yapım var. Tiyatroların uzun zaman önce frene basması gerekirdi. Bu, pandemiye ilişkin bilgilerle zenginleşerek yeniden düzelecek. Artık hiçbir tiyatro sezon başına 25 prömiyer yayınlamayacak.
Daha az üretilseydi sanatsal bir kayıp olur muydu?
Üretimin fazla olduğunu düşünüyorum. Burada Volksbühne'de değil ama birçok evde. Açıkça söylemek gerekirse, Maxim Gorki Tiyatrosu'nda ve Stuttgart'ta Armin Petras'la çok fazla ve çok hızlı üretim yaptık. Ama bunu biz seçmedik. Eğer bu gişede iki milyon kazanmamız gerektiği anlamına geliyorsa, kaçınılmaz olarak daha fazla üretmek zorundayız. Bu siyasetin emrettiği bir şeydir.
Ev dolu olduğu sürece istediğini yapabilirsin.
Tiyatrolar dört yıldır oldukça iyi durumda, en azından Berlin'de. Ancak unutmamalıyız ki on ya da on beş yıl boyunca sanata ayrılan bütçe, tarife artışlarını telafi etmek için kullanılması gerektiği için sürekli olarak azaltıldı. Bu durum, bu kayıpları konuk performanslarla veya daha fazla sayıda prömiyer ve performansla telafi etme baskısını artırdı. Ama aynı zamanda uyarıyorum: prömiyerlerdeki azalmanın sanatçılar ve bu arada kültürel gazetecilik üzerinde de etkisi var. Sadece fişi çekemezsiniz, sistem karmaşıktır.
Orta vadede salgının sonuçları azalacak mı?
Bunun kayıpsız yapılabileceğine pek inanmıyorum. Şu anda başlangıç bloklarında yer alan drama okullarında iki mezun sınıf bulunmaktadır. Aynı şey burada da geçerli: Hiçbir şey gösteremezseniz hiçbir taahhüt alamazsınız. Gelecek birkaç yıl için tahminim pek olumlu değil. Tiyatro profesyonellerinin beşte birinin yeni iş aramak zorunda kalacağından korkuyorum. Koşulsuz temel gelir gibi halihazırda tartışılmakta olan yaklaşımların bu nedenle acilen ele alınması gerekmektedir.
Pandemi sonrasında tiyatro ve kültüre eskisinden daha az değer mi verilecek? Pandemi sırasında siyasetin kültürü öncelikler listesinde çok üst sıralara koymadığı açıkça ortaya çıktı. Bunun gibi bir şey aynı zamanda vergi mükelleflerinin onlar için ödeme yapma istekliliğini de etkiler.
Kültür Senatörü Klaus Lederer ve Kültürden Sorumlu Devlet Bakanı Monika Grütters, çıkarların uyumunda yer almamızı sağlamak için ellerinden geleni yapıyorlar. Çıkarları birbirine düşürmemek önemlidir, bu nedenle bütünleştirici bir girişimi ve “Spor ve Kültürde Seyircilerin Dönüşü” kılavuzunu aktif bir şekilde destekledik. Temel Kanun tarafından aynı zamanda § 5.3 “Sanat, araştırma ve öğretim özgürlüğü” ile aynı zamanda korunuyor olmamız şu ana kadar benim için şaşırtıcı derecede hoş karşılanmadı. Sanatın özgürlüğü setleri finansmanı da içeren sanat uygulama fırsatı. Dünyanın en zengin toplumlarından biriyiz, bu bir dağıtım meselesi. Söz sahibi olmayı başarmalıyız.
Corona tedbirlerinde zorlanıyor musunuz?
İlk profesyonel hayatımda hemşirelik eğitimi aldım. Yani sadece geçen bahardan beri epidemiyoloji ve enfeksiyon teorisi üzerinde çalışmıyorum. Ekim ayına kadar tüm önlemlerin doğru olduğunu sanıyordum ama Kasım ayındaki kapatma çok kararsızdı. Tiyatrolar Kasım ayından bu yana kapalı, okullar Noel'den bu yana neredeyse kapalı ve tüm ülke önemli ölçüde kapatıldı. Peki şu anda sayıları artıran enfeksiyon olayı nerede gerçekleşti?
Bunun sorumlusu daha bulaşıcı mutasyonlar değil mi?
Ayrıca bir yere nakledilmeleri gerekiyor. Robert Koch Enstitüsü aylardır “yaygın enfeksiyon sürecinden” bahsediyor. Örneğin ekonomi veya yerel ulaşım konusunda neden artık somut çalışmalar yapılmıyor? Beni harekete geçiren şey bu. Tüm hayatın kontrolsüz bir şekilde özel kalması yerine, kamusal yaşamın (tiyatrolar, restoranlar, spor alanları) hijyen kurallarıyla korunması ve buna bağlı olarak azaltılmış ve kontrollü bir şekilde açılmasının daha iyi olduğunu düşünüyorum.
Ama salgının tehlikesini inkar etmiyorsunuz?
Ben ondan uzağım. Senato'nun başlangıçta talep ettiği gibi sadece büyük binayı değil, tüm tiyatroyu kapatan ilk kişi bizdik. Sezon başında tiyatrodaki tüm trafik yollarında maske takmak zorundaydık. Home-office'i erkenden kurduk ve daha da nitelikli hale getirdik. Kamu hayatı dört ay boyunca yeniden kapatıldı ve buna rağmen vakalar hâlâ artıyor mu? Bu arada, bir tiyatro salonunda meydana gelen kanıtlanmış tek bir enfeksiyon vakası bile yok. Yani belli ki tiyatrolar değil.
Bu evde kaderinle mi mücadele ediyorsun? Finansman ve liderlik krizinin ortasında Chris Dercon'un halefi olarak görevi devraldınız ve bir sezon sonra Corona krizine girdiniz.
Tiyatro krizdir. 25 yıldır bu Heiner-Müller cümlesiyle yaşıyorum.