Ev
Kültür
Admiralspalast’ta Klaus Maria Brandauer: Goethe’den biraz daha kesin
Özgürlük dürtüsü ve köleliğin faydaları hakkında: 80 yaşındaki Klaus Maria Brandauer, rolünün hayatı boyunca başıboş geziyor ve hayatın anlamını kavrıyor.
Ulrich Seidler
Cumartesi günü saat 20:00’de çok dakik bir şekilde Admiralspalast’ın mavi çizgili sahnesine giren, basit ahşap bir masanın başındaki piyano taburesine oturan, bir klip klasörünü açan ve iki saatlik çalışmasını okuyan gerçek Klaus Maria Brandauer’dır. “Herkes için hızlı ein Hamlet mein Mephisto ein Oedipus” programı.
Haziran’da 80 yaşına girecek olan pandomimin sahne ve ekran hayatından en büyük rollere girdikten sonra, ortaya anahtar metinlerin bir kolajını çıkaran ChatGPT yazılımına sahip bir robot olabileceği düşüncesi bir an için ortaya çıktı. koşul: Diğer dahilerle birlikte dünyanın ve insanın uçurumlarına bakan ve nazik bir zarafetle bizi, cahilleri ve zayıfları tüm umutların yükünden kurtaran bir dahinin özgeçmişi gibi görünsün. ve özgürlük.
Klaus Maria Brandauer: “Oyuncular kullanılmış araba değildir”
Alçakgönüllülük ve deha iddialarında harika olan bu akşam artık olmuyor. Brandauer satırları yönetiyor, ne zaman onun sözleri olduğunu ve ne zaman Dostoyevski, Goethe, Heine, Thomas Mann veya Enzensberger’e ait olduklarını her zaman fark etmiyorsunuz, ama neden aralarında ayrım yapmalısınız?
Thomas Ostermeier: “Dönüşümle değil, gerçekle ilgileniyorum”
İkinci bölümde ise daha da çeşitleniyor. Brandauer, Prometheus ve Faust ile birlikte tanrılara başkaldırıyor, şiirlerde ve alıntılarda dünyayı özünde neyin bir arada tuttuğunu öne sürüyor ve ardından insanın bilgi dürtüsünün Hiroşima’ya atom bombasının atılmasıyla doruk noktasına ulaşmasına izin veriyor. Usta, ilerlemeye olan inançtan yüz çevirir – ve dünyanın görünümüne doğru, Faust’un şu rezil sözünü bitirir: “Ne manzara! Ama ne yazık ki, sadece bir gösteri. Seni nereden bulayım sonsuz doğa?” Neden rezalet? “Yalnızca” kelimesinden dolayı.
Kültür
Admiralspalast’ta Klaus Maria Brandauer: Goethe’den biraz daha kesin
Özgürlük dürtüsü ve köleliğin faydaları hakkında: 80 yaşındaki Klaus Maria Brandauer, rolünün hayatı boyunca başıboş geziyor ve hayatın anlamını kavrıyor.
Ulrich Seidler
Cumartesi günü saat 20:00’de çok dakik bir şekilde Admiralspalast’ın mavi çizgili sahnesine giren, basit ahşap bir masanın başındaki piyano taburesine oturan, bir klip klasörünü açan ve iki saatlik çalışmasını okuyan gerçek Klaus Maria Brandauer’dır. “Herkes için hızlı ein Hamlet mein Mephisto ein Oedipus” programı.
Haziran’da 80 yaşına girecek olan pandomimin sahne ve ekran hayatından en büyük rollere girdikten sonra, ortaya anahtar metinlerin bir kolajını çıkaran ChatGPT yazılımına sahip bir robot olabileceği düşüncesi bir an için ortaya çıktı. koşul: Diğer dahilerle birlikte dünyanın ve insanın uçurumlarına bakan ve nazik bir zarafetle bizi, cahilleri ve zayıfları tüm umutların yükünden kurtaran bir dahinin özgeçmişi gibi görünsün. ve özgürlük.
Klaus Maria Brandauer: “Oyuncular kullanılmış araba değildir”
Alçakgönüllülük ve deha iddialarında harika olan bu akşam artık olmuyor. Brandauer satırları yönetiyor, ne zaman onun sözleri olduğunu ve ne zaman Dostoyevski, Goethe, Heine, Thomas Mann veya Enzensberger’e ait olduklarını her zaman fark etmiyorsunuz, ama neden aralarında ayrım yapmalısınız?
Thomas Ostermeier: “Dönüşümle değil, gerçekle ilgileniyorum”
İkinci bölümde ise daha da çeşitleniyor. Brandauer, Prometheus ve Faust ile birlikte tanrılara başkaldırıyor, şiirlerde ve alıntılarda dünyayı özünde neyin bir arada tuttuğunu öne sürüyor ve ardından insanın bilgi dürtüsünün Hiroşima’ya atom bombasının atılmasıyla doruk noktasına ulaşmasına izin veriyor. Usta, ilerlemeye olan inançtan yüz çevirir – ve dünyanın görünümüne doğru, Faust’un şu rezil sözünü bitirir: “Ne manzara! Ama ne yazık ki, sadece bir gösteri. Seni nereden bulayım sonsuz doğa?” Neden rezalet? “Yalnızca” kelimesinden dolayı.