Ev
Kültür
Hayal kuramayacak kadar aptalca: Schaubühne’deki “House of Dance”
New Yorklu Tina Satter, Schaubühne’de ilk kez Alman oyuncularla çalıştı: FIND Festivali’nin açılışını “House of Dance” yapıyor.
Ulrich Seidler
Tina Satter, prömiyerini on yıl önce New York’ta yapan “House of Dance” adlı parçası için çok az diyaloga ihtiyaç duyuyor. Ve dört rakam bir şey söylediğinde, bu çok önemsizdir. Bu önemsizlik, oyunun metropol bir bakış açısıyla tepeden baktığı küçük kasabada sıkışıp kalmış hayatı temsil eder. Hatta bir cümle, sanki kendini doğrulamak istercesine azalan varyasyonlarla üç kez geçiyor: “Burada hala aynı kokuyor.” Sonra: “Burada hala aynı kokuyor.” Ve üçüncü kez fısıldandı: “Nasıl yani? kokuyor.”
Küçük bir kasaba dans stüdyosuna girmek için çok fazla penetrans kullanan Genija Rykova’nın canlandırdığı Gigi böyle söylüyor. Dans öğretmeni Martle (Holger Bülow) onu korkutmak ister ve piyanodaki Jo (Henri Maximilian Jakobs) da Gigi’nin dönüşü konusunda pek hevesli değildir. Tam olarak ne olduğunu bilmiyoruz. Gigi muhtemelen büyük şehirde kariyer yapmak için stüdyodan ayrıldı. Bir yandan, bu ihanet elbette, ama daha da kötüsü, burada tekrar ortaya çıkması ve böylece burada herkesin kurduğu hayallerin, siz onları gerçekleştirmeye çalıştığınız anda patladığını kabul etmesi. Toni (Hêvîn Tekin), daha az yetenekli olmasına rağmen hala bu hayallerin peşindedir. Gigi’nin dönüşüyle kesintiye uğrayan, onların bire bir dersleridir.
Deutsches Theatre: Yazarın Tiyatro Günleri Kurtarıldı
Tayvan ve İran’dan pek çok sıcak siyasi konu ve özellik ile başlayan ve Wooster Group’a odaklanan bir uluslararası yeni drama festivalinin hakkını bu şekilde yeniden ele aldı. Bachelard, Adorno, Nancy, Butler ve Valéry’nin şatafatlı metinlerini çaresizce sallayan hiçbir program kitapçığı yardımcı olamaz. Bunun dışında akşam işçiliği desteklemiyor. Özellikle step dansı yaparken yanlış çınladığını çok çabuk fark edersiniz. Sahneleme bunu telafi etmediği için, oyuncuların karakterlerinin hayallerini alaya almaktan ve dünyalarını ifşa etmekten başka çareleri yok. Bunu yapan ve bu kadar az yetenek gösteren herkes, eylemlerinin anlamsızlığını görmezse, umutsuzca kör edilmelidir. Böyle bir insan hayal bile kuramayacak kadar aptaldır.
Thomas Ostermeier: “Dönüşümle değil, gerçekle ilgileniyorum”
Dans Evi. 21-23 13-16 Nisan Schaubühne’de olabilir. Yapım, 30 Nisan’a kadar sürecek olan FIND festivalinin açılışını yapıyor.
Kültür
Hayal kuramayacak kadar aptalca: Schaubühne’deki “House of Dance”
New Yorklu Tina Satter, Schaubühne’de ilk kez Alman oyuncularla çalıştı: FIND Festivali’nin açılışını “House of Dance” yapıyor.
Ulrich Seidler
Tina Satter, prömiyerini on yıl önce New York’ta yapan “House of Dance” adlı parçası için çok az diyaloga ihtiyaç duyuyor. Ve dört rakam bir şey söylediğinde, bu çok önemsizdir. Bu önemsizlik, oyunun metropol bir bakış açısıyla tepeden baktığı küçük kasabada sıkışıp kalmış hayatı temsil eder. Hatta bir cümle, sanki kendini doğrulamak istercesine azalan varyasyonlarla üç kez geçiyor: “Burada hala aynı kokuyor.” Sonra: “Burada hala aynı kokuyor.” Ve üçüncü kez fısıldandı: “Nasıl yani? kokuyor.”
Küçük bir kasaba dans stüdyosuna girmek için çok fazla penetrans kullanan Genija Rykova’nın canlandırdığı Gigi böyle söylüyor. Dans öğretmeni Martle (Holger Bülow) onu korkutmak ister ve piyanodaki Jo (Henri Maximilian Jakobs) da Gigi’nin dönüşü konusunda pek hevesli değildir. Tam olarak ne olduğunu bilmiyoruz. Gigi muhtemelen büyük şehirde kariyer yapmak için stüdyodan ayrıldı. Bir yandan, bu ihanet elbette, ama daha da kötüsü, burada tekrar ortaya çıkması ve böylece burada herkesin kurduğu hayallerin, siz onları gerçekleştirmeye çalıştığınız anda patladığını kabul etmesi. Toni (Hêvîn Tekin), daha az yetenekli olmasına rağmen hala bu hayallerin peşindedir. Gigi’nin dönüşüyle kesintiye uğrayan, onların bire bir dersleridir.
Deutsches Theatre: Yazarın Tiyatro Günleri Kurtarıldı
Tayvan ve İran’dan pek çok sıcak siyasi konu ve özellik ile başlayan ve Wooster Group’a odaklanan bir uluslararası yeni drama festivalinin hakkını bu şekilde yeniden ele aldı. Bachelard, Adorno, Nancy, Butler ve Valéry’nin şatafatlı metinlerini çaresizce sallayan hiçbir program kitapçığı yardımcı olamaz. Bunun dışında akşam işçiliği desteklemiyor. Özellikle step dansı yaparken yanlış çınladığını çok çabuk fark edersiniz. Sahneleme bunu telafi etmediği için, oyuncuların karakterlerinin hayallerini alaya almaktan ve dünyalarını ifşa etmekten başka çareleri yok. Bunu yapan ve bu kadar az yetenek gösteren herkes, eylemlerinin anlamsızlığını görmezse, umutsuzca kör edilmelidir. Böyle bir insan hayal bile kuramayacak kadar aptaldır.
Thomas Ostermeier: “Dönüşümle değil, gerçekle ilgileniyorum”
Dans Evi. 21-23 13-16 Nisan Schaubühne’de olabilir. Yapım, 30 Nisan’a kadar sürecek olan FIND festivalinin açılışını yapıyor.