Ekseriyetle masallarda, sinemalarda, müziklerde göz önünde bulundurulan Anka kuşu manası (Simurg) bir periyodun tekrar doğuşu, varoluşu, dirilişi olarak sembolize edilen bir kuştur. Bu kuşun öyküsünün temeli aslında sabreden ve emek veren her insanın bir gün kendi Simurg’unu kendi Anka kuşunu yaratmış olduğudur.
Çok uzun ömürlü olduğu söylenen bu kuş, her insanın goremeyeceği, bakılırsanlerin ise mutluluğun en zirvesine çıkabileceği söylentileri yüzsenelerdır daima söylenmektedir.
Bu kadar efsanevi bir kuşun lisandan lisana dolaşması bu kadar anlatılmasının niçini tabi ki de efsanevi bir şey olduğu değil gerçeği yansıttığı için söyleniyor olmasıdır. Neredeyse bütün kuşların göç edip, hepsinin de sırasıyla isimleri Aşk, Nefis, Cehalet, İnançsızlık, Dedikodu, Yalnızlık ve Ben olan yedi vadi de kapıldıkları hevesler yüzünde kaybettiğidir. Yalnızca Anka Kuşu tüm sabır ve emekleriyle Kaf Dağında yaşayabilmektedir.
Biz insanlarda hayatın ağır temposu ortasında birden fazla vakit bize sunulan hoş nimetlerden faydalanamadığımız oluyor. Zira daima bir yerlere yetişme hali, işleri yolunda tutma isteği daha fazla kazanma hırsı içerisinde boğuşurken ‘’an’’ içerisinde gerçekleşen birden fazla hissin, olayların farkında olamıyoruz. Ve bir an geldiğinde kendimizi geliştirmek, yeni yerler keşif edip, yeni beşerlerle tanışıp, bir kitap ya da bir iki satır şiir okuyup, hoş bir sinema izlemek yerine daima bir bataklığın ortasında tahminen de bir kafesin içerisinde yaşıyor üzere hissediyoruz.
Aslında tam da bu an kabuklarımızı kırıp, değişmenin tam devridir. Bizim gereksinimimiz olan küçük bir yürek göstergesi tahminen de bize uzatılan bir yardım eli. Okuduğum bir kitapta da dediği üzere ‘’kendi alevinde yakmaya hazır olmalısın kendini, evvel kül olmadan nasıl yeni olabilirsin ki?’’
Yaşanılan aksilikler karşısında sabredip, emek gösterebildikten daha sonra bizlerde bir Anka Kuşu üzere küllerimizden niye doğmayalım ki. Düşündüğümüzde büyüklerimiz daima der ya her şey beşerler için. Bunu bu mesleğin içerisinde olduğum birinci günden beri yaşadığım, ya da yaşadıklarına şahit olduğum, hayatlarında ki kaç durumu bana en şeffaf haliyle aktarabilen insanlardan öğrendim. Bu beşerler daha sonrasında vakit içinde kendi küllerinden yine doğarak bir Anka Kuşu olup hayatlarını yaşamak için kanat çırpıp gittiler. Ve buradan benim öğrendiğim şey şu oldu; ‘’yine var olabilmek için kimi vakit yok olmak gerekir.’’
Beklemekten ve her şeyden vazgeçip küllerinden tekrar doğan Anka Kuş’unun bu derece efsanevi öyküsünün, benim hayatımın ilham kaynağı olması üzere sizlere de ilham kaynağı olması dileğiyle.
Çok uzun ömürlü olduğu söylenen bu kuş, her insanın goremeyeceği, bakılırsanlerin ise mutluluğun en zirvesine çıkabileceği söylentileri yüzsenelerdır daima söylenmektedir.
Bu kadar efsanevi bir kuşun lisandan lisana dolaşması bu kadar anlatılmasının niçini tabi ki de efsanevi bir şey olduğu değil gerçeği yansıttığı için söyleniyor olmasıdır. Neredeyse bütün kuşların göç edip, hepsinin de sırasıyla isimleri Aşk, Nefis, Cehalet, İnançsızlık, Dedikodu, Yalnızlık ve Ben olan yedi vadi de kapıldıkları hevesler yüzünde kaybettiğidir. Yalnızca Anka Kuşu tüm sabır ve emekleriyle Kaf Dağında yaşayabilmektedir.
Biz insanlarda hayatın ağır temposu ortasında birden fazla vakit bize sunulan hoş nimetlerden faydalanamadığımız oluyor. Zira daima bir yerlere yetişme hali, işleri yolunda tutma isteği daha fazla kazanma hırsı içerisinde boğuşurken ‘’an’’ içerisinde gerçekleşen birden fazla hissin, olayların farkında olamıyoruz. Ve bir an geldiğinde kendimizi geliştirmek, yeni yerler keşif edip, yeni beşerlerle tanışıp, bir kitap ya da bir iki satır şiir okuyup, hoş bir sinema izlemek yerine daima bir bataklığın ortasında tahminen de bir kafesin içerisinde yaşıyor üzere hissediyoruz.
Aslında tam da bu an kabuklarımızı kırıp, değişmenin tam devridir. Bizim gereksinimimiz olan küçük bir yürek göstergesi tahminen de bize uzatılan bir yardım eli. Okuduğum bir kitapta da dediği üzere ‘’kendi alevinde yakmaya hazır olmalısın kendini, evvel kül olmadan nasıl yeni olabilirsin ki?’’
Yaşanılan aksilikler karşısında sabredip, emek gösterebildikten daha sonra bizlerde bir Anka Kuşu üzere küllerimizden niye doğmayalım ki. Düşündüğümüzde büyüklerimiz daima der ya her şey beşerler için. Bunu bu mesleğin içerisinde olduğum birinci günden beri yaşadığım, ya da yaşadıklarına şahit olduğum, hayatlarında ki kaç durumu bana en şeffaf haliyle aktarabilen insanlardan öğrendim. Bu beşerler daha sonrasında vakit içinde kendi küllerinden yine doğarak bir Anka Kuşu olup hayatlarını yaşamak için kanat çırpıp gittiler. Ve buradan benim öğrendiğim şey şu oldu; ‘’yine var olabilmek için kimi vakit yok olmak gerekir.’’
Beklemekten ve her şeyden vazgeçip küllerinden tekrar doğan Anka Kuş’unun bu derece efsanevi öyküsünün, benim hayatımın ilham kaynağı olması üzere sizlere de ilham kaynağı olması dileğiyle.