Ev
CNN
Delik korkusu: tiyatrolar tripofobiklere karşı düşünceli olmalı mı?
Tiyatroya gitmeyi çile haline getiren kaygı bozuklukları ve diğer engellerin listesi uzundur. ne yardımcı olur
Ulrich Seidler
Tripofobikler için, burada (neredeyse) deliksiz peynir gösteriyoruz.
Sophiensäle’nin programında Nisan ayında çok gürültülü bir gösteri var. İçerik Notu tripofobisi (delik korkusu) olan kişiler için uygun değildir. Tripofobikler, hipokondriyak sütunumuzun okuyucularının bildiği gibi, durumlarının ciddiyetine bağlı olarak farklı çürük tiplerine farklı tepki verirler.
Bilgilendirici bir CNN makalesinde, insan vücudundaki deliklerden timsahlar gibi şeylerin pürüzlü yüzeylerine, bitki meyve kafalarındaki tohum açıklıklarına, kalamar emicilere ve tabii ki! Edam peyniri gibi korkunç görüntülerden oluşan bir galeriye tıklayabilirsiniz. Elbette bu galeride ayrıca tripofobikler için tetikleyici uyarı da verilmişti. Eğlence? Zarar kimdeyse, alay konusu hakkında endişelenmesine gerek yok – insan vahşetini anlatan çok doğru bir söz.
Maskesiz insanlar: ICE’deki delikler hakkında nasıl bir fobim var?
Dedi Rahat performanslar sadece önceden uygun bilgi verilmekle kalmaz, aynı zamanda arada odadan çıkma olasılığı da vardır; örneğin kronik ağrınız varsa, ses çıkarabilir veya ayrı oturma ve yatma alanları ayırabilirsiniz. İnsanları dışlamak zorunda kaldığınızda her zaman utanç vericidir.
Yüksek seslerden, palyaçolardan ve yorgunluktan korkma
Aynı zamanda, bu tür uyarılar, bazıları daha önce hiç fark edilmemiş olanlar da dahil olmak üzere, dünyalar kadar sorunun kapılarını aralamaktadır. Uzun fobiler listesini gözden geçirmeniz yeterlidir ve dikkate alınması gereken sonsuz düşünce olduğunu fark edeceksiniz: Aklufobi hastaları için ışığı açık bırakmak daha iyidir, salonda koulrofobik varsa palyaçolar görünmemelidir. ve eğer yaparlarsa, ligirofoblar nedeniyle ani yüksek sesler çıkarmamalarına izin verilir. Kopofobiden (yorgunluk korkusu) muzdarip olan herkes, her tiyatro ziyaretinde aşırı riskler alır.
Sanat molasına kaçış: “Geceyi hayal ettim”, Andrea Breth
CNN
Delik korkusu: tiyatrolar tripofobiklere karşı düşünceli olmalı mı?
Tiyatroya gitmeyi çile haline getiren kaygı bozuklukları ve diğer engellerin listesi uzundur. ne yardımcı olur
Ulrich Seidler
Tripofobikler için, burada (neredeyse) deliksiz peynir gösteriyoruz.
Sophiensäle’nin programında Nisan ayında çok gürültülü bir gösteri var. İçerik Notu tripofobisi (delik korkusu) olan kişiler için uygun değildir. Tripofobikler, hipokondriyak sütunumuzun okuyucularının bildiği gibi, durumlarının ciddiyetine bağlı olarak farklı çürük tiplerine farklı tepki verirler.
Bilgilendirici bir CNN makalesinde, insan vücudundaki deliklerden timsahlar gibi şeylerin pürüzlü yüzeylerine, bitki meyve kafalarındaki tohum açıklıklarına, kalamar emicilere ve tabii ki! Edam peyniri gibi korkunç görüntülerden oluşan bir galeriye tıklayabilirsiniz. Elbette bu galeride ayrıca tripofobikler için tetikleyici uyarı da verilmişti. Eğlence? Zarar kimdeyse, alay konusu hakkında endişelenmesine gerek yok – insan vahşetini anlatan çok doğru bir söz.
Maskesiz insanlar: ICE’deki delikler hakkında nasıl bir fobim var?
Dedi Rahat performanslar sadece önceden uygun bilgi verilmekle kalmaz, aynı zamanda arada odadan çıkma olasılığı da vardır; örneğin kronik ağrınız varsa, ses çıkarabilir veya ayrı oturma ve yatma alanları ayırabilirsiniz. İnsanları dışlamak zorunda kaldığınızda her zaman utanç vericidir.
Yüksek seslerden, palyaçolardan ve yorgunluktan korkma
Aynı zamanda, bu tür uyarılar, bazıları daha önce hiç fark edilmemiş olanlar da dahil olmak üzere, dünyalar kadar sorunun kapılarını aralamaktadır. Uzun fobiler listesini gözden geçirmeniz yeterlidir ve dikkate alınması gereken sonsuz düşünce olduğunu fark edeceksiniz: Aklufobi hastaları için ışığı açık bırakmak daha iyidir, salonda koulrofobik varsa palyaçolar görünmemelidir. ve eğer yaparlarsa, ligirofoblar nedeniyle ani yüksek sesler çıkarmamalarına izin verilir. Kopofobiden (yorgunluk korkusu) muzdarip olan herkes, her tiyatro ziyaretinde aşırı riskler alır.
Sanat molasına kaçış: “Geceyi hayal ettim”, Andrea Breth