Volksbühne’deki “Shanzhai Ekspresi” seyirciyle olan bağı kaçırıyor

[Adanali]

Ev
Kültür
Volksbühne’deki “Shanzhai Ekspresi” seyirciyle olan bağı kaçırıyor

İnek imaları ve çığlık atan klişeler: Prater Studios’un konsept tiyatrosu ironinin arkasına barikat kurar ve acemileri içeri almaz.


Ulrich Seidler

Ana şey çılgınlık. Volksbühne’deki Shanzhai Ekspresi. Resimde: Jing Xiang, Sabrina Ma, Nicola Nord, Keyna Nara (soldan)Thomas Aurin


Volksbühne’deki Prater Stüdyoları, yeni başlayan dramaturglar için giderek daha açık bir şekilde bir oyun alanı ve kendi kendine eğlenme tesisi haline geliyor. Sanat yönetmeni René Pollesch, başlangıçta Volksbühne için çalıştığı Kastanienallee’deki küçük açık hava arenasını kesinlikle özlüyor. Ama birincisi, ilçe şantiyesi asla bitmez ve ikincisi, yeterli alternatif olmadığı için ev sahibi her zaman kendi işini büyük sahnede göstermek zorundadır. Şimdi yönetim, şirket içinde büyük salonu kapatan alternatif bir mekan yarattı. Leonard Neumann’ın standart sahnesi, esas olarak, başka bir yere bırakılmış ve hurdaya çıkarılamayacak kadar iyiymiş gibi görünen stantlar ve askılardan oluşuyor, ancak buna karşı söylenecek kesinlikle hiçbir şey yok. Özellikle de bu sahne arkası çalışmasının temel jestine görünüşte gelişigüzel ve pompalayıcı saçmalıklar getirildiğinden ve bu, zihinsel binaların molozları ile düzenli yapı elemanları arasındaki aşırı ısınmış, penceresiz bir beyin odasında bir yerde unutulmuş olma hissine uyuyor.

Sophie Rois, Volksbühne’de dirilişi kutluyor: “Tanrım, Papaz!”

• 
• 

Bu sefer yapacak ne vardı? Yönetmen kolektifi Andcompany & Co., “kimlik ve toplumsal cinsiyet söylemlerini” birbirine karıştıran ve sosyal medyada bir rönesans yaşadığı söylenen 20. yüzyıldan kalma bir kült figür olan Çinli-Amerikalı Hollywood oyuncusu Anna May Wong’dan ilham aldı. Hemen başlangıçta, müzik eşliğinde, bir seminer anketi gözden geçirilir ve mikrofona bir tez çalınır: “Wong’un performanslarında bariz olanın ötesine geçen, netlikten kaçan ve sonra, şimdi olduğu gibi, bu muazzam üretimi teşvik eden bir şey var. görüntüler ve ifadeler ve uyarır.”

Kültürel şaka


Ve bu aynı zamanda Yumin Li, Sabrina Ma, Keyna Nara, Nicola Nord, Sascha Sulimma ve Jing Xiang’ın yanı sıra dramaturg Alexander Karschnia ile altı kişilik grubun çağrışımsal konseptini muğlak sürüklenişi ve cafcaflı imajıyla yeterince açıklıyor. program ve şifreli kinaye bolluğu. Bir buçuk saatlik kültürel-bilimsel sayı programının etrafına yerleştirilen ve her titremenin görüntü-teorik bir şaka ve her Asya klişesinin ırkçılık karşıtı bir ifade olduğu cesur ve göze batan bir şekilde parıldayan ironi çerçevesini de unutmamak gerekir. Gerekirse yüksek sesli müzikle.

Son Nesil Volksbühne’ye geliyor: Ziyaret bir işgal değildir

• 
• 

Beyin fırtınası yaparken çok eğlendiklerini, çok şey verdiklerini ve yaptıklarının arkasında durduklarını oyunculardan da anlıyorsunuz. Ama aynı zamanda gecenin yıpranan ipini bir şekilde kontrol altında tutmak için gösterdikleri stresi ve çabayı da görebilirsiniz. Bu fikir mimarisinde hiçbir şey durumdan gelişmez, her şey duyuru, iddia, örnekleme, söylem ve tekrardan ibarettir. Parlak noktalar nadir ve rastgeledir. Onlarca yıl önce René Pollesch tarafından icat edilen söylem ve pop tiyatrosunun acımasız ve hüzünlü bir taklidi. Artık onunla küçük salonları doldurmuyorsunuz.

Shanghai Express (Chima’da Üretilmiştir). (sic!) 11 Haziran, 21:00; 6 Temmuz, 19:30 Volksbühne am Rosa-Luxemburg-Platz’da, biletler volksbuehne.berlin’de